Hollandia komt nogmaals

Amsterdam, 24 Maart 1911.

Hollandia komt nogmaals terug op den voorslag door haar gedaan om samenwerking te zoeken tusschen de Theologische faculteit en de Theologische school met behoud van beider zelfstandigheid. Volgens haar bestonden de practische bezwaren die we tegen dezen voorslag aanvoerden, niet; Is het ook niet juist, dat die bezwaren doorhet voorstel van Ds. Breukelaar c. s. ondervangen zijn en moet er dus een andere reden bestaan hebben, waarom die voorslag eerst werd tegengestaan en nu plotseling werd gebruikt, maai" tegelijk genegeerd.

Nu willen we de geachte redactie gaarne toegeven, dat we, uit ons geheugen citeerende, omdat een legger van Hollandia ons niet ten dienste stond, op één punt ons vergist hebben. Wij meenden, dat uit het standpunt door Hollandia Ingenomen, voortvloeide, dat de studenten aan beide Inrichtingen collegegeld zouden te betalen hebben. Dit nu is onjuist gebleken. Hollandia had voorgesteld, dat de studenten alleen collegegeld aan de Vrije Universiteit zouden betalen en niet aan de Theologische School. Zij erkent thans echter zelf, dat dit onbillijk zou geweest zijn tegenover de Theologische school en geeft, zij het dan ook op andere gronden, toe, dat in dit opzicht het voorstel van Ds. Breukelaar practlsch beter zou wezen. Het resultaat blijft dus hetzelfde.

Maar wat de beide andere punten betreft, het dubbel collegeloopen en de dubbele examens, moeten we tot ons leedwezen ook na de tegenspraak van Hollandia onze bezwaren handhaven. Wat Hollandia toch opmerkt dat wel aan de beide inrichtingen ten deele in dezelfde vakken onderwijs gegeven en evenzeer in dezelfde vakken examens zouden worden afgenomen, maar beide malen met een verschillend doel, heft ons practisch bezwaar niet op. Nog daargelaten de vraag of een dergelijke theoretische onderscheiding tusschen de methode van doceeren en examineeren In deselfde vakken In de practijk ooit doorvoerbaar Is, blijft ons hoofdbezwaar onverminderd gelden, dat daarmede aan de studenten een last zou worden opgelegd, die niet te dragen zou zijn. Het aantal college-uren zou zóó worden uitgebreid, en de studie voor de examens zóó allen tijd in beslag nemen, édX vamelfstandige studie geen sprake meer zou wezen en bijna ledere student zou worden afgeschrikt, om aan zulk een studie zich te onderwerpen. Op deze bezwaren nu [antwoordt Hollandia met niet één woord. In zooverre het voorstel Zaandam het dubbel collegeloopen tot één jaar beperkte en het candidaatsexamen aan de Theologische School verving door het proponentsexamen, waardoor althans één examen kwam weg te vallen, oordeelden we, dat dit voorstel „voor een niet onbelangrijk deel" aan deze practische bezwaren te gemoet kwam; maar dat ze daardoor ^^^^f/ondervangen zouden zijn, gelijk Hollandia ons in den mond legt, is door ons noch gezegd, noch bedoeld. Overigens achten we een dieper ingaan op den voorslag van Hollandia thans niet noodig. Zelfs De Wachter, die dezen voorslag nog met de meeste sympathie begroette, verklaarde „geen weg te zien om zijn grondgedachte uit te voeren"; en waar niet ééne Kerk het voorstel van Hollandia dusver overnam, schijnt publieke discussie over haar voorstel ons practisch van weinig nut.

Wat eindelijk de slotopmerking van Hollandia betreft, dat er een andere reden moet zijn dan we opgaven, waarom haar voorslag „genegeerd" is geworden, zoo is de bedoeling van deze opmerking ons niet duidelijk, want we hebben geen reden opgegeven, waarom de voorslag vaxiHollandia genegeerd Is, maar alleen objectief meegedeeld, waarom het voorstel van Zaandam ons uit practisch oogpunt beter toescheen. Dat Ds. Sikkel zich persoonlijk gegriefd voelt, omdat hij „bulten den raad" der mannen is gelaten, die dit voorstel ontwierpen, en nog meer omdat zij ten deele van zijn denkbeelden gebruik hebben gemaakt, zonder hem met name te noemen, is een quaestle, die — zelfs al laten we de vraag In het midden, of het wenschelijk is zulk een persoonlijke quaestle in publieke discussie te brengen — uitsluitend en alleen degenen aangaat, die dit voorstel hebben ingediend, maar met onze redactie niets te maken heeft. Door ons is de voorslag van Hollandia niet genegeerd, maar reeds in 1909 besproken, en bi^' het nieuwe voorstel van Zaandam hebben we op den samenhang tusschen beide voorstellen uitdrukkelijk gewezen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen