GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Eiken dag mindert het

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Eiken dag mindert het

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Amsterdam, 13 December 1918.

Het zijn de donkere dagen vóór Kerstmis.

Eiken dag mindert het zonnelicht en moet het kunstlicht, dat vooral op onze dorpen zoo moeilijk te verkrijgen is, reeds vroeger worden opgestoken. Een grijze nevel ligt als lijkwade over ons land uitgespreid en beneemt ons het weinige zonnelicht, dat ons gegund wordt. En het oog ziet nog nief de rijke winterpracht van met sneeuw-bedekte velden, waarover het zonnelicht tintelt, niet de tot ijs gestolde watervlakten, waarop de schaatsenrijders als met gewieksten voet voortzweven, maar alleen het sombere beeld eener wegstervende natuur, de naakte takken der boomen, waarvan het kille vocht afdrupt, de grauwe en kleurlooze velden, waarvan het rundvee is weggehaald, de modderige en slijkerige straten, waar de voet telkens uitglijdt. •

Ligt daarin niet een beeld van de stemming, die zich van ons meester maakt, nu het einde van dit jaar naderende is?

Nog altoos wa; ^rt de geheimzinnige ziekte, die onder den naam van de Spaansche griep onder ons bekend is, rond, en eischt telkens niciiwe 'slachtofïerS. Er is nauwelijks éen gezin, waar niet gerouwd wordt om leden der familie of lieve vrienden, die door den dood.zijn weggenomen. En w|^t het bangste is, niet de ouderen en afgèleafden van dagen, wier einde toch reeds nabij scheen, maar juist de jongeren, die de 'hoop van de toekomst vormen, worden bij voorkeur door deze ziekte aangetast en vallen haar ten prooi. Men ziet het ook in onze predikantenwereld, waar juist van onze jonge en veelbelovende Dienaren des Woords verscheidene aan deze ziekte bezweken zijn. En niet alleen ons land gaat onder die geeselroede Gods gebukt. Ook in onze koloniën heerscht de griep zoo hevig, dat op Java alleen een millioen sterfgevallen is voorgekomen. Eert epidemische ziekte, die zich zoo over heel de wereld verspreidt, die niet alleen Europa teistert, maar ook Afrika en Azië tegelijk is wel nooit voorgekomen. Alsof de oorlog met zijn millioenen slachtoffers aan menschenlevens nog niet genoeg rampen over de menschheid had gebracht, wordt nu deze nieuwe beproeving ons gezonden door de hand Gods, en die beproeving gaat geen enkel land voorbij, maai; slaat ook daar, waar het oorlogszwaard niet woedde.

Vrede kwam er, en op ons Kerstfeest zullen de vredesklokken weer kunnen luiden, maar een vrede, die een zegen voor de menschheid worden zal, is deze vrede helaas niet. Wraakzucht en hebzucht vieren thans hoogtij, en het is de vraag, of zelfs de overkomst van president Wilson wel baten zal om dien boozen hartstocht bij de overwinnaars-tegen te gaan. Met eer en jubel zal hij ontvangen worden om hem te danken voor de hulp van Amerika, maar naar zijn idealistische plannen luisteren zal men niet. Reeds vóór zijn komst hebben de nu in Europa oppermachtige volkeren hun plannen vastgesteld. En al zijn die plannen nog niet publiek gemaakt, de toon waarop niet alleen de pers, maar ook de leidende staatslieden zich uitlaten, laat geefi twijfel over, wat die plannen zijn. De overwonnen volkeren moeten niet alleen van geheele landstreken beroofd, maar finantieel en oeconomisch uitgebuit en met blijvende machteloosheid worden geslagen. Eerst hebben Engeland en Noord-Amerika met alle kracht den gruwel der slavernij uitgeroeid. Thans zal, niet oóder heidenvolkeren, ' maar onder Christen volkeren, de slavernij in nog onhoudbaarder vorm weer worden ingevoerd. Want wat is het anders dan de bitterste' slavernij, wanneer een volk ran 67 millioen hielen, beroofd van elk middel tot verweer, onderworpen wordt aan een schuldenlast van milliarden, waardoor elk burger tot een loonslaaf der Entente wordt gemaakt ? In stee van een verzoeningsvre^e, waarom zoo vurig gebeden was, opdat onder \de Christelijke volken een geest van verbroedering kortien mocht, zal een machtsvrede komen, die met geweld aan den overwonnenewordtopgelegd, en daarom — de geschiedenis van 1871 heeft het getoond '— bij dien overwonnene een geest van haat en wraak kweeken zal, die overmijdelijk na langer of korter tijd tot een nieuwen wereldoorlog voeren moet. Een volk van 61 millioen zielen laat zich op den duur niet knechten in slaafsche banden. Geen milliarden aan oorlogsschatting, geen inlevering van wapentuig en oorlogsvloot, geen verbod om een leger er op na te houden, kan zulk een volk, wanneer de revanchegeest eenmaal machtig wordt, weerhouden. Zoo zal de droom van een wereldvrsde, waardoor voorgoed aan alle oo^i-logen een einde zou worden gemaakt, op de bitterste desillusie uitloopen. De les van Oostersche wijsheid, dat haat haat kweekt, schijnt nog altoos niet door de Westersche volkeren te worden verstaan.

En zelfs al zou men, om deze wraak-en hebzucht te verontschuldigen, van een boetedoening willen spreken, opgelegd aan die volken, aan wie dan alleen de schuld van dezen oorlog wordt geweten ; welke verontschuldiging zal men aanvoeren, waar deze hebzucht zich ook schijnt te richten op ons eigen land, dat in dezen oorlog niet alleen zoo stipt de onzijdigheid bewaarde, maar de rol van barmhartigen Samaritaan vervulde, waar dit maar mogelijk was. Ondank is 's werelds loon, en op dankbaarheid, hebben we nooit gerekend. Maar dat een volk, dat Jn zijn hoogsten nood bij ons zoo gastvrij onthaal vond en waarvoor we ons zooveel offers getroost hebben, thans de begeerige blikken slaat op onze Zuidergouwen en daarvan zich meester maken wil, is erger dan ondankbaarheid en toont welk een geest de volkeren bezielt. En, wat zal ons kleine land, welks leger gedemobiliseerd en welks militaire voorraden verdeeld zijn, doen, wanneer straks bij de vredesconferentie de oppermachtige Staten van Europa een stuk ook van ons land ten bate van België willen 'rooven?

Zoo ligt er niet alleen over de toekomst van Europa, maar ook over die van ons eigen land wel een donkere nevel verspreid. De bange krankheid, waarmede God de volkere*! slaat, houdt niet op, maar gaat door en keert, na een korte rustpoos, telkens weer. Van een vrede, die de volkeren verzoenen zal, is geen sprake, veeleer van geweld en onderdrukking, die tot nieuwe bitterheid leiden moet. De revolutiegeest blijft in Europa onder de overwonnen volkeren den toon ai.an geven en bedreigt ook de andere volkeren met .besmetting. En waar ons eigen volk door Gods genade voor de rampen van den oorlog tot dusver bewaard bleef en uit het revolutiegeweld werd verlost, daar dreigt het gevaar, dat we thans voor de bange keuze zullen worden gesteld, om óf bukkende voorde overmacht een stuk van ons vaderland te moeten prijsgeven óf een hopeloozen strijd aan te vangen, die op niet anders dan de bitterste ellende van ons volk zal uitloopen.

Zoo blijft de toekomst nog vol angst en zorgen.

Moge het oog van ons volk daarom te meer gericht worden op den Heere onzen God, die ook uit de duisternis het licht te voorschijn kan brengen. Ortêe nationale bededag heeft getoond, hoe er bij ons volk toch weer een zoeken werd gevonden naar het aangezicht des Heeren. Wie op Hem betrouwt, zal niet beschaamd uitkomen. Hij alleen kan de doodelijke krankheid, die ons volk teistert, doen ophouden. En Hij alleen kan den raad der boozen verijdelen en ons land bewaren zoowel voor revolutie van binnen als voor geweldsaanranding van buiten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 15 december 1918

De Heraut | 4 Pagina's

Eiken dag mindert het

Bekijk de hele uitgave van zondag 15 december 1918

De Heraut | 4 Pagina's