GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Geen duimbreed?! - pagina 176

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Geen duimbreed?! - pagina 176

De Vrije Universiteit tijdens de Duitse bezetting

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

H E T L A B O R A T O R I U M A A N DE L A I R E S S E ST R A AT

176

de SD, met onmiddellijke ingang de uitgave van Trouw te staken, door de redactie was genegeerd. 33 Ype Schaafsma was al sinds de zomer van 1941 actief bij de Vrij Nederland-groep. Onder de naam 'Suringar' dook hij onder op het laboratorium waar hij verder de oorlog door bleef studeren en meehelpen aan verzetsactiviteiten. Ook J. van der Linden, J. de Boer, W. Schmidt, Huug FopTeekens, Peter Strikwerda, Jan Yntema, Geert van der Waas, Piet J. Hoogteijling en A. Vos waren steeds bij de illegale activiteiten op het laboratorium betrokken. Verschillenden van hen waren lid van het corpsdispuut Agora, dat in april 1943 in zijn geheel met alle zestien leden onderdook. 34 Bob Dijkstra werd met vijf andere leden van de Binnenlandse Strijdkrachten na verraden te zijn op 7 april 1945 in Makkum doodgeschoten. 35 In de spaarzame senaatsvergaderingen werd steeds mededeling gedaan van het overlijden van de eigen vu-studenten. Waarna de rector maar weer de droeve plicht op zich nam een troostbrief aan de ouders te schrijven. Van sommigen werd echter pas na de bevrijding iets over hun lot vernomen. Dat gold in het bijzonder voor de vu-alumni in Nederlands-Indië, van wie tijdens de oorlog helemaal niets bekend was. Regelmatig schreef prof. dr. J. H. Bavinck in zijn dagboek, waarin hij in de zomer van 1944 begonnen was, over de vele vrienden en kennissen, die hij als vroegere zendingspredikant in NederlandsIndië had moeten achterlaten toen hij kort voor de oorlog naar Nederland was teruggekeerd. Wat zou er toch met hen gebeurd zijn, was zijn steeds weer terugkerende verzuchting. Op het na de bevrijding in het vu-hoofdgebouw aangebrachte herdenkingsbord met namen van omgekomen leden van de vu-gemeenschap komt, naast de vele namen van slachtoffers die in Nederland, Duitsland of Polen zijn omgekomen, ook de naam voor van ds. Frans Keuchenius, lid van een bekende antirevolutionaire familie die veel banden met Nederlands-Indië had. Hij was zendeling vanwege de gereformeerde zending in Poerworedjo op Java. Omdat hij zendeling was, werd hij niet tegelijk met de meeste andere blanken in een Japans concentratiekamp opgesloten. In december 1943 werd hij echter door de Japanse geheime politie, de Kenpeitai, gearresteerd wegens het doorgeven van geallieerde oorlogsberichten tijdens zijn huisbezoeken aan Indonesische gemeenteleden. In augustus 1944 stierf hij ten gevolge van martelingen in de beruchte gevangenis van Semarang. 36

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's

Geen duimbreed?! - pagina 176

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's