Geen duimbreed?! - pagina 73

VAN S C H E L V E N

EN HET N A T I O N A A L

FRONT

het optreden van Rutgers naar aanleiding van het dreigende ontslag van joodse personeelsleden uit overheids- en semi-overheidsfuncties. S a m e n met een aantal collega-hoogleraren in de rechten, B. M.Telders, F. M. van Asbeck, W. J. M. van Eysinga en J. H. W. Verzijl had hij op 15 oktober een nota opgesteld, waarin de anti-joodse bepalingen en andere Duitse maatregelen werden veroordeeld als strijdig met het Landoorlogreglement. 5 7 Na enkele weken k w a m Rutgers weer op vrije voeten, om direct weer deel te n e m e n aan een bespreking met directeuren over de kwestie-Van Schelven. 5 8 Tijdens zijn gevangenschap waren zijn colleges Romeins recht w a a r g e n o m e n door zijn promovendus I. A. Diepenhorst. Deze bleef h e m ook na zijn gevangenschap volledig bijstaan, omdat Rutgers wel 'achterop' was geraakt. 5 9 Na de oorlog zou hij h e m als hoogleraar opvolgen. Op 30 oktober vond het gesprek van Van Schelven met directeuren en curatoren plaats. Daarin werd Van Schelven een verklaring ter ondertekening voorgelegd, waarin hij zou moeten erkennen dat een vu-hoogleraar weliswaar geen lid van een bepaalde politieke partij moest zijn, maar dat hij toch bij zijn partijkeuze de nodige voorzichtigheid zou dienen te betrachten, hetgeen hij in deze zaak niet had gedaan. Hij zou verder moeten verklaren voor het Nationaal Front te zullen bedanken. 6 0 Ook hiervoor kreeg hij bedenktijd. In een persoonlijk gesprek met Colijn als president-directeur bood Van Schelven aan wel lid van Nationaal Front te blijven, maar daarin geen actieve rol meer te zullen spelen. 6 1 Toen Colijn dit radicaal van de hand wees, opperde Van Schelven het alternatief van vrijwillig ontslag. In het verslag aan directeuren maakte Colijn melding van het feit, dat Van Schelven gesproken had van de mogelijkheid van een 'geheim' lidmaatschap, iets waar Colijn helemaal niet voor voelde. Toch zal Colijn in dit gesprek niet helemaal zeker van zijn zaak zijn geweest. Kort daarvoor, begin september, had hij namelijk zelf een gesprek gevoerd met Arnold Meijer. Volgens Meijer in zijn na de oorlog verschenen memoires zou hij in contact met Colijn gebracht zijn door bemiddeling van enkele antirevolutionaire jongeren, die zich bij Nationaal Front zouden hebben aangesloten. Het is mogelijk, dat hij hiermee met name doelde op Abraham Zeegers, sinds 1935 student rechten aan de v u . Op dat moment was deze vu-student abactis van de SSR in Amsterdam (de latere PvdA-premier J. M. den Uyl was destijds praeses) en hoofdredacteur van het ssR-blad Libertas ex

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen