Geen duimbreed?! - pagina 169

G . J . S I Z O O E N DE S T R I J D OM H E T B E H O U D V A N H E T

LAB

nemen. Hij wilde meteen overgaan tot verwijdering van het aanwezige personeel en het gebouw verzegelen. 24 Een jaar eerder hadden Böttcher en zijn toenmalige chef prof. dr. Esau geprobeerd belangrijke apparatuur van de gesloten Leidse universiteit in handen te krijgen, in het bijzonder van het Kamerlingh Onnes Instituut. De Keulse hoogleraar in de archeologie en hoge functionaris van de wetenschappelijke afdeling van de ss 'Das Ahnenerbe', prof. dr. Walther von Stokar, zou er uiteindelijk in slagen hem de gewenste apparaten in september 1944 in handen te spelen onder de uitdrukkelijke belofte aan de directeur van het instituut, dat deze apparaten alleen in Nederland voor de Duitse oorlogsvoering zouden worden ingezet. Zij werden echter direct naar Duitsland vervoerd en Leiden heeft ze nooit meer terug gezien. In 1943 was Von Stokar er met hulp van de hoge Ahnenerbe-functionaris dr. Hans Schneider ook in geslaagd belangrijke warmte- en koudemeters uit Leiden naar Dachau te verslepen, waar de Ahnenerbe arts ss-Hauptsturmführer dr. F. Rascher ze kon gebruiken voor zijn gruwelijke experimenten op gevangenen. 25 In de zomer van 1944 nam Böttcher ook een grote hoeveelheid apparaten van de Philips fabriek in Eindhoven in beslag ter waarde van ruim fl. 1.500. Het Laboratorium aan De Lairessestraat beschikte nog maar over heel weinig 'legale' apparatuur. Maar juist het apparaat waar Böttcher zijn oog direct al op had laten vallen, was niet 'ondergedoken' en zou voor de Duitse oorlogsvoering misschien van grote betekenis kunnen zijn. Het was een voor Nederland in die tijd uniek apparaat, deze neutronengenerator. De kernfysica was voor die tijd aan de vu nogal sterk ontwikkeld. Ook tijdens de bezetting werd het onderzoek op dat terrein voortgezet. Zo werd op 31 oktober 1942 aan de Utrechtse Universiteit nog een kernfysisch symposium georganiseerd onder voorzitterschap van Sizoo. 26 Natuurlijk protesteerde Sizoo tegen de dreigende inbeslagname en wees hij erop dat de apparatuur van TNO was en dat daarmee voor een aantal particuliere bedrijven werd gewerkt met officiële toestemming. Ook maakte hij Böttcher attent op het feit, dat nu al twee Wehrmachtsdienststellen in het gebouw gevestigd waren. Daarmee liet Böttcher zich voor het moment even afschepen. Wel nam hij enkele kamers op de tweede verdieping door verzegeling in bezit. De volgende dag, een zondag, werd er door een aantal mensen die

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen