GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 94

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 94

[Deel 1]

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

BALLI N GEN

vendien had Zuid-Afrika behoefte aan predikanten. En dus reisde Japie du Toit niet naar Europa maar naar Transvaal, om aan de gereformeerde kerken daar zijn gaven te tonen - de traditionele uitdrukking om te solliciteren naar een beroep. Daar werd hij echter pas echt snel geconfronteerd met oorlog en strijd. Hij was hulpprediker op Heidelberg toen de Anglo-Boerenoorlog begon. Du Toit volgde de burgers, een Mauser op de schouder; hij werd soldaat en leidde kerkdiensten. Maar zijn gezondheid was niet bestand tegen het veldleven. Hij werd ziek, en eenmaal hersteld belandde hij na enige omzwervingen in Pretoria, waar hij enige tijd pastoraal werk verrichtte. Intussen naderden de Britse legers - en dus het gevaar dat de Engelsen hem als Kaapse rebel gevangen zouden nemen. En Kaapse rebellen kregen in principe de doodstraf. Het was ouderling K. van Rijsse die een uitweg wees: Du Toit moest maar naar Europa gaan, om daar zijn studies voort te zetten en intussen de vrede afwachten. Samen met enkele andere gereformeerde Nederlanders bezorgde Van Rijsse Du Toit een passagebiljet op de Bundesrath van de Duits-Oost-Afrika lijn, reisgeld en wat Amsterdamse adressen. Half mei 1 9 0 0 nam J. D. du Toit de trein, richting Lourengo Marqués en Europa. Du Toit was niet de enige Afrikaner die in die dagen aankwam in Amsterdam, gevlucht voor de naderende Britse bezetting van de Republieken. Samen met hem op de Bundesrath bijvoorbeeld arriveerden nog vier Kaapse rebellen: de parlementsleden Ign. van der Walt en Jotham Joubert en de commandanten Lukas Steenkamp en Piet Steenkamp. 43 De toevloed was zelfs zo groot, dat het bestuur van het c n b c , geconfronteerd werd met huisvestigingsproblemen, ijlings begin augustus een Afrikaansch Tehuis opende, waar direct 39 mensen konden intrekken; later werd dat aantal nog bijna verdubbeld. Ook Japie du Toit kreeg er een kamer, evenals M. J. (Koos) Pretorius, Kaaps rebel als hij, oud-student in de rechten te Kaapstad. 44 Een half jaar later, in januari 1 9 0 1 , arriveerde er ook Ferdinand Postma, vriend en medestudent van Du Toit uit Burgersdorp. Alle drie wilden hun studies op de Vrije Universiteit voortzetten. Hoewel kennelijk niet voorbereid op de komst van vluchtelingen, reageerden de Amsterdamse pro-Boer vrienden dus redelijk snel en regelden onderdak en verzorging voor de ballingen. Minder snel reageerden de heren van de Vrije Universiteit en van het Studiefonds

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 455 Pagina's

De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 94

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 455 Pagina's