De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 74

I NVLOED

heeft in 1886 slechts een zeer gedeeltelijke oplossing geboden. 218 De Vrije Universiteit was dan wel bereid, soepeler te zijn bij de inschrijving dan de rijksuniversiteiten en gemakkelijker om te gaan met vooropleidingsdeficiënties, inhoudelijk was zij bepaald streng en veeleisend. Zij eiste goede kennis van de (klassieke) talen alvorens aan de eigenlijke studies te beginnen. Soepele toelating en strenge inhoudelijke eisen werden bijeengebracht in de instelling van een propedeuse, die als een soort bezemklas fungeerde en de persoonlijke deficiënties verhielp. Toelating tot de studie eiste dus steeds een persoonlijke beoordeling. Het betekende ook, dat de studie aan de v u al snel één tot twee jaar meer dan elders vergde. 219 Transvalers hadden nog extra problemen. Er bestond in hun land geen middelbaar onderwijs. President Burgers had indertijd het initiatief genomen tot de oprichting van een gymnasium en had enkele docenten uit Nederland gehaald, maar werd vervolgens overvallen door de annexatie. Een van de betrokken docenten, Wessel Louis, gaf leiding aan een Opleidingsschool, die in 1883 officieel erkend werd en feitelijk de eerste Transvaalse middelbare school was. Maar een formeel diploma kon hij aanvankelijk niet verlenen; enkele van zijn leerlingen trokken naar Nederland en volgden er gymnasiaal onderwijs, anderen echter diverse, niet-academische opleidingen. 220 Een gymnasium werd vervolgens in 1893 geopend, dat pas na enige jaren afgestudeerden opleverde. Van de kleine veertig Transvalers die tussen 1880 en 1899 in Nederland studeerden, volgde eenderde daar middelbaar onderwijs, een handvol niet-academische opleidingen; slechts eenderde hoger onderwijs. 221 De meesten van die Zuid-Afrikanen werden gesteund door het Studiefonds van de N Z A V , dat daarin nauw samenwerkte met een Commissie der Hollandse Studiebeurzen te Pretoria, die ook zelf beurzen verschafte. Deze commissie was ingesteld door de Transvaalse regering op voorstel van Superintendent van Onderwijs Du Toit; hij was zelf voorzitter, W. Louis secretaris.222 Het bestuur van het Studiefonds telde geen vertegenwoordiger van de v u . Al studeerden dus feitelijk voor 1 9 0 0 geen Zuid-Afrikanen aan de v u , de wens van Du Toit uit 1881 dat Zuid-Afrika 'de vruchten dezer gezegende Stichting' zou ontvangen, werd in die periode wel degelijk al gerealiseerd. Door diverse (kerk)bladen geïnformeerd, kon men er de vu

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen