Bijzondere chemie?! - pagina 94

DE

CHEMIEWINKEL

stemmen op problemen in de maatschappij. Op deze manier droeg de wetenschapswinkel bij aan de gezichtsbepaling van de Vrije Universiteit naar buiten. Bij de Subfaculteit Scheikunde was er al vóór de oprichting van de centrale wetenschapswinkel een chemiewinkel actief. Hier kwamen vragen binnen van bijvoorbeeld particulieren, bewonersgroepen en milieuorganisaties, die verontrust waren over milieuzaken of informatie over een bepaald onderwerp wilden hebben. Er was een grote variatie in onderwerp en diepgang van de vragen, bijvoorbeeld over materialen in de woning, bodemverontreiniging, waterverontreiniging en stoffen in de werkomgeving. In de zoektocht naar een antwoord voldeed meestal een literatuuronderzoek, maar het kwam ook voor dat er door de medewerkers van de chemiewinkel een experimenteel onderzoek gedaan moest worden. Het onderzoek werd voornamelijk verricht door vrijwilligers onder de studenten, die voor de grotere projecten een vergoeding in de vorm van studiepunten kregen. De chemiewinkel voldeed op deze manier aan twee behoeften: zij fungeerde als chemische vraagbaak voor de samenleving en studenten kregen de kans om ervaring op te doen met onderzoeken, helder formuleren en het begrijpelijk maken van scheikunde.Toen de vragen omvangrijker werden, werd er ook personeelsformatie toegekend aan de chemiewinkel. Een van de vaste stafleden trad in deeltijd op als coordinator van de chemiewinkel. Een van de langstlopende projecten van de chemiewinkel was het nitraatonderzoek in drinkwater. Veel boerenbedrijven in het oosten van Nederland die niet op het waterleidingnet waren aangesloten, betrokken hun drinkwater uit putten. Door de toenemende bemesting was het nitraatgehalte in dit water echter vaak aan de hoge kant. De chemiewinkel bepaalde gratis het nitraatgehalte van de aangeboden watermonsters en verrichtte ook metingen op locatie. Verder was er een groot onderzoek voor de Stichting Reinwater naar poly-aromatische koolwaterstoffen

(PAK'S)

in het slib van de Maasbodem van Frankrijk

tot Rotterdam. Met het kleikorrel-onderzoek haalde de chemiewinkel van de Vrije Universiteit in 1987 de landelijke pers. Een bewonerscommissie uit Amsterdam-Noord kwam met een vraag over stankoverlast en gezondheidsklachten die in de wijk gesignaleerd werden. De bewonerscommissie vroeg zich af of dit iets te maken kon hebben met de kleikor-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen