De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 32

KERKELIJK

GESPREK

respondentie en uitwisselingsprogramma's tussen kerkelijke jongeren en studenten. Verkuyl besloot zijn verslag met de mededeling, dat aan die actiepunten adhesie was betuigd 'door sommige ouderen en jongeren uit Stellenbosch en Potchefstroom'. 83 Veel van zijn reisverslag nam Verkuyl op in 'Christianity and Apartheid', een special Unit on Apartheid, in juli 1 9 7 0 uitgegeven door de Verenigde Naties. 84 Daarin bepleitte hij niet alleen de dialoog met de Zuid-Afrikaanse kerken, maar ook met name steun aan de 'change groups in South Africa which are carrying on the battle against apartheid under the pressures of a police state'. Helemaal helder was zo'n uitdrukking niet. Zij werd bovendien gemaakt tegen de achtergrond van de steunverlening aan de bevrijdingsbewegingen door de Wereldraad van Kerken, eerder dat jaar - volgens iemand als de zakenman, kerkelijk actief en bestrijder van de apartheid E.H. van Eeghen was de Raad daarmee 'op volstrekt verkeerde weg'. 85 Betekende Verkuyls uitspraak dat hij de materiële steun aan bevrijdingsbewegingen als S W A P O (Namibië), z a n u (Rhodesia) en a n c (Zuid-Afrika) goedkeurde? De Kaapse classicus prof.dr. André Hugo was een verklaard tegenstander van de apartheid, maar had vraagtekens bij de steunverlening door de Wereldraad van Kerken aan bepaalde projecten van die bewegingen. Is dat niet steunverlening aan door communisten gedomineerde organisaties die het geweld als middel hanteren? Verkuyl had drie lange bladzijden nodig om die vraag van Hugo uit september 1970 te beantwoorden. 86 De Wereldraad vindt 'de strijd tegen het racisme en tegen de institutionele zonden op dit terrein' zeer belangrijk, zo begon Verkuyl. En de Wereldraad steunt alleen 'reliefwork, medisch werk en onderwijskundige projecten en evenzeer projekten die ten doel hebben informatie te verstrekken en de bewustwording te versterken in de strijd om raciale gerechtigheid'. En inderdaad: ook soortgelijke projecten van bevrijdingsbewegingen, die geradicaliseerd zijn en gevaar lopen door de communisten geïnfiltreerd, gemanipuleerd en gedomineerd te worden. Maar, aldus Verkuyl, die zijn ook 'door de christelijke wereld in de steek gelaten', en de Wereldraad heeft daarom 'gemeend in dit debat over violence en non-violence niet te moeten kiezen maar wel steun te moeten bieden'. Maar 'ik ben er diep van overtuigd dat dit gebaar (want meer is [de steun van de Wereldraad] voorlopig niet omdat de fondsen erg beperkt zijn) toch van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen