Bijzondere chemie?! - pagina 238

HET PERSONEEL EN DE ORGANISATIESTRUCTUUR

240

Om te bepalen hoeveel wp er beschikbaar was voor onderzoek, werd van het totale aantal beschikbare formatieplaatsen de formatie voor onderwijs, beheer, bestuur en overige verplichtingen afgetrokken. Het werd landelijk wenselijk geacht dat 4 0 % van het wp beschikbaar was voor onderzoek. Was het percentage lager dan 35% dan was er sprake van een knelpunt. Was het lager dan 25% dan was er sprake van een ernstig knelpunt. Voor de Subfaculteit Scheikunde gold in 1977 dat 33% van het totale aantal formatieplaatsen gebruikt kon worden voor onderzoek. Er was dus sprake van een knelpunt. In 1983 was dit percentage teruggelopen tot 14,2% voor onderzoek: een ernstig knelpunt. Om dit probleem (dat overigens ook landelijk speelde) op te lossen, kwam de toenmalige Minister van Onderwijs dr. J. A. van Kemenade met verschillende oplossingen: minder onderzoek verrichten, een substantiële extensivering van de onderwijsprogramma's door bijvoorbeeld minder begeleiding, of de instelling van een numerus fixus. Het eerste en derde voorstel waren volgens de universiteiten op de lange termijn ongewenst, maar op korte termijn wel als noodoplossing aanvaardbaar. In de toekomst zou dan het tweede voorstel gerealiseerd moeten worden. Niet alleen de manier waarop het personeel werd ingezet (voor onderwijs, onderzoek, en beheer) stemde tot zorg. Ook het totale aantal formatieplaatsen van de Subfaculteit Scheikunde stond ter discussie. De studentenaantallen waren stabiel, terwijl de studentenaantallen bij andere subfaculteiten aan de Vrije Universiteit juist groeiden. Omdat de Subfaculteit Scheikunde echter een gemiddelde formatie had die 1 0 % lager was dan landelijk het geval was (de 'landelijke toets'), hoefde zij niet meteen formatieplaatsen in te leveren. Op de langere termijn kon de subfaculteit echter niet aan inkrimping ontkomen. De veranderingen die het Ministerie van Onderwijs en Wetenschappen doorvoerde, bleven namelijk niet beperkt tot de meerjarenafspraken. De stijgende vraag naar hoger onderwijs leidde tot kosten die in de loop der jaren onevenredig opliepen. Begin jaren tachtig vonden er op initiatief van het Ministerie van Onderwijs en Wetenschappen allerlei operaties plaats, met als doel budgetbeheersing. In de periode van 1982 tot 1987 vond de operatie Taakverdeling en Concentratie' (TVC) plaats. Deze operatie had als doel om het aantal studierichtingen bij de universiteiten te beheersen door fusies, opheffing en afslanking van faculteiten. Dit had na-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen