Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 147

herinneringen aan de tijd op het paedologisch instituut

duidelijk dat Gerrit toch op het pi opgenomen moest worden en daar de school zou gaan bezoeken. Volgens zijn ouders was dat vooral om ‘gedrag’ te leren en niet om te genezen. Hij begon aanvankelijk op school, na krap een jaar kwam er voor hem een plekje vrij op een leefgroep.

146

leefgroepen Ook in de jaren na 1975 bestonden de leefgroepen grotendeels uit jongens. Ze waren gemengd qua sekse maar min of meer homogeen wat leeftijd betreft. Dat hier twee vrouwen en een jongeman hun verhaal vertellen geeft dus een vertekend beeld van de verhoudingen. De leefgroepen waren in deze tijd zodanig dat de slaap- en leefruimtes dicht bij elkaar lagen en gescheiden waren van andere leefgroepen. Kinderen leefden dus grotendeels in hun eigen groep. Meisjes hadden het voordeel dat ze op een groep van acht tot tien sterk in de minderheid waren en alleen een kamer hadden of die deelden met hoogstens twee anderen, terwijl jongens op grote zalen sliepen. Jacqueline maakte deel uit van de leefgroep ‘De Ruige Hoek’. Het onderkomen was tot 1977 gewoon in het pand van het pi, daarna in een inmiddels aangekocht huis aan de Vondelstraat. Dit pand had een huiselijker sfeer dan het hoofdgebouw. In de Vondelstraat sliepen de kinderen op de bovenste verdieping. Dat lokte wel onoorbaar gedrag uit: ‘Hoewel dat streng verboden was hadden wij ’s avonds en ’s nacht wel contact met de jongens. Toen klommen we ook regelmatig door de ramen van de bovenste verdieping. Ik vond het heerlijk om op het hoge dak zittend uit te kijken op de stad en het Vondelpark. Hierna zijn er tralies voor de ramen gekomen, het was immers levensgevaarlijk!’ Regelmatig klommen pupillen over het balkon om bij elkaar op de slaapkamer te kunnen komen. Ze maakten zelfs een gat in de muur ‘en door dat gat konden we dan praten; vaak hele lange gesprekken. Overdag hingen we een poster voor dat gat, maar op een goed moment is dat toch ontdekt en werd het gat dichtgemetseld.’ Elke leefgroep had meerdere vaste leidsters, die in wisseldiensten werkten. Hoewel Jacqueline moeite had met leiding van volwassenen, werden de aanvaringen met de leiding toch allengs minder. Zij gaat ervan uit dat dit kwam door de structuur en de veiligheid die de leef-

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 146 2e proef

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen