Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 183

een kwestie van afwegen

182

bulatorium opgericht. Pas in de loop van de jaren tachtig is ambulante hulpverlening geleidelijk door de ziektekostenverzekeraars betaald. Het is dan ook logisch dat het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport als voorwaarde voor bekostiging uit de awbz eiste dat er een scheiding kwam tussen de activiteiten van het pi en de bijbehorende geldstromen. Het awbz-geld voor de hulpverlening mocht niet gebruikt worden voor onderzoek en opleiding. Deze discussie, maar dan op het gebied van de huisvesting, zou zich herhalen bij de verdeling van de kosten voor het nieuwe onderkomen in Duivendrecht in 1989. De aanloop tot de erkenning als awbz-instelling ging gepaard met de nodige interne discussie. Een harde eis was dat er minimaal tachtig uur kinder‑ en jeugdpsychiatrie per week zou worden ingevuld. Op dat moment was er slechts een halve formatieplaats voor psychiateruren. Men vreesde dat het karakter van het pi zou veranderen en de medische insteek dominant per week zou worden. Ook de interne organisatie zou hierdoor moeten wijzigen, door een nadrukkelijker plaats voor kinderpsychiaters in te ruimen met hun eigen verantwoordelijkheden. Aan de andere kant realiseerde men zich dat het voortbestaan van het pi in gevaar kwam als men niet als jeugdpsychiatrische instelling te boek wilde staan, omdat de financiering uit de Algemene Bijstandswet voor dit soort doeleinden niet meer beschikbaar was. Uiteindelijk zijn het bestuur en de directie van het pi daarom toch akkoord gegaan met de voorwaarden van het ministerie van vws. Het pi ontwikkelde zich sindsdien als centrum voor kinder‑ en jeugdpsychiatrie, waartoe het banden onderhield met de medische faculteit van de vu. Dat resulteerde in de aanstelling van de eerste hoogleraar kinder‑ en jeugdpsychiatrie aan de vu in de persoon van Th. Doreleijers in 1998. De opgelegde financiële scheiding betekende ook dat de samenwerking met de vu in een ander perspectief kwam te staan. Bovendien stopte het Ministerie van Onderwijs en Wetenschappen met het verstrekken aan de vu van geoormerkt geld voor onderzoeksactiviteiten van het pi. Voortaan kreeg de vu van het ministerie wel subsidie, maar de universiteit moest zelf bepalen waaraan ze dat besteedde. Voor het pi was het zaak met de vu aan tafel te gaan zitten om geld voor onderzoek en opleiding veilig te stellen. Een overeenkomst met de vu was harder nodig dan ooit. Na intensief overleg met de faculteit en het College van Bestuur kwam dit tot stand eind 1989. Kern ervan was dat het

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 182 2e proef

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen