GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 129

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 129

Driekwart eeuw kinderstudies in het Peadologisch Instituut te Amsterdam (1931-2006)

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

herinneringen aan de tijd op het paedologisch instituut

128

is geweest. Mensen oordelen vaak heel oppervlakkig en het stigma dat op een soort instellingen als het pi rust kan net voldoende zijn om carrièrekansen te missen. Maar dat neemt niet weg dat ik best wel goede herinneringen aan het pi meedraag.’ Waldur stelde: ‘ik heb altijd zoveel mogelijk verzwegen dat ik op het pi heb gezeten. Toen ik nog op het pi zat, woonde Jan B. bij mij in de buurt (...). Jan was een vriendelijke jongen, beslist niet iemand die mij zou pesten of zo. Hij informeerde bij mij ook wel eens hoe ik het pi ervoer. Maar ik was als de dood dat anderen dit gesprekje zouden horen of dat hij er met anderen over zou praten. Daarom vermeed ik hem zoveel mogelijk (...). Toen ik als student op kamers woonde bleek de hospita een tijdje op het pi gewerkt te hebben. Toen ik vertelde dat ik ook daarop gezeten had, klapte ze dicht en sprak ze er niet meer over. Dit versterkte me in mijn opvatting dat het geen goede zaak was om erover te spreken. Ook later werd door adviseurs altijd sterk afgeraden om hierover met werkgevers te spreken. Ik ging in de afwijzing van mijn pi-tijd op den duur zover dat ik jarenlang geweigerd heb om in Amsterdam te komen.’

de school De school was gevestigd op de tweede verdieping van het instituut; de klassen hadden uitzicht op het Vondelpark. Deze draaide sinds 1950 een dubbel programma apart voor externe en interne leerlingen: men sprak daarom over buiten‑ en binnenschool (zie hoofdstuk 5). Voor externe leerlingen begon de school later. Een groot deel van hen kwam met de tram. Zwartrijden was een grote uitdaging: het geld dat kinderen daarmee uitspaarden vormde een aardige ‘bijverdienste’. Tussen de middag aten ze hun meegebrachte boterhammen op met een kwart liter schoolmelk die wekelijks 25 cent kostte. Leerkrachten schoten aan notoire wanbetalers het melkgeld voor. De rest van de pauze speelden kinderen op de speelplaats, in de zandbak of in het Vondelpark. Bij voldoende sterk ijs schaatsten ze daar. Ten aanzien van spelen in het Vondelpark was de school terughoudend, omdat er nogal eens klachten kwamen over wangedrag van leerlingen. Dit spelen gebeurde als het wat oudere kinderen betrof regelmatig zonder leiding van leerkrachten. De lokalen waren klein en eigenlijk maar geschikt voor twaalf leer-

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 128 2e proef

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 2006

Historische Reeks | 247 Pagina's

Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 129

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 2006

Historische Reeks | 247 Pagina's