'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 101

eredoctoraten

100

overhandigen? Kuitert gaf drie dagen voor de promotie, op 17 oktober 1980, tekst en uitleg in het Gereformeerd Weekblad. Hij prees Bonino die geloof en politiek niet zo simpel met elkaar verbond als doorgaans gebeurt door bevrijdingstheologen. Maar hij had ook kritiek: hij vond dat Bonino te gemakkelijk tegen het marxisme aanleunde. Hij was niet helemaal ontkomen aan het gevaar dat het christendom ‘een ander woord voor verzet was geworden’. Het christendom was echter meer, vond Kuitert, boven wiens artikel de titel had kunnen prijken die hij vijf jaar later gaf aan een boek: Alles is politiek maar politiek is niet alles. Waren linkse theologen, Kuitert ten spijt, tevreden met het eredoctoraat, dat kan niet gezegd worden van behoudende gereformeerden. Een van hen, J. M. Mantel, citeerde uit het enige vertaalde boek van Bonino (Theologie van verdrukten) om aan te tonen dat de Vrije Universiteit nooit tot de toekenning had moeten overgaan. Rector magnificus prof. Verheul haastte zich namens het College van Decanen te zeggen dat het eredoctoraat geen instemming betekende ‘met alle denkbeelden die de betrokkene heeft gepubliceerd’. Christenen in Nederland hoefden niet zo te handelen als die in Zuid-Amerika maar ze zouden niet ‘gemene zaak’ moeten maken ‘met wat politiek niet deugt’. Voor het overige verwees hij naar het artikel van Kuitert in het Gereformeerd Weekblad. Daarmee was de zaak af. Bonino promoveerde geruisloos tot eredoctor en zou Nederland, in de daaropvolgende jaren bevangen door de (vredes)ziekte ‘Hollanditis’, nog regelmatig de les voorhouden dat vrede nooit los verkrijgbaar was van gerechtigheid.

yap thiam hien (1980) De gedachte de Indonesische advocaat en mensenrechtenactivist Yap Thiam Hien (1913-1989) een eredoctoraat in de rechtsgeleerdheid te verlenen, kwam niet van juristen maar van de aardrijkskundige G. A. de Bruijne. Die richtte zich, na overleg met de voorzitter van de Indonesische Raad van Kerken, op 17 april 1978 tot rector magnificus prof. dr. D. M. Schenkveld, met de vraag of Hien, die ‘als christen in Indonesië gedurende een groot aantal jaren tal van politieke gevangenen heeft verdedigd’, niet voor een eredoctoraat in aanmerking kon komen. ‘Een eredoctoraat aan hem zou geheel in de lijn liggen van de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen