'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 46

eredoctoraten

zich er minutieus op voor en bestookte Van der Molen met vragen. Moest hij zich de dag voor de plechtigheid aan de rector voorstellen? Welke kleding moest hij dragen? Moest hij na de laudatio meteen antwoorden? En hoe lang mocht zijn rede eigenlijk zijn? De vragen van Max Huber leren dat de toekenning van een eredoctoraat nooit routine wordt – zelfs niet als men er een verzamelaar van is. 45 josef bohatec (1950) Van de drie laureaten die in 1950 een eredoctoraat ontvingen was de Oostenrijkse theoloog en filosoof Josef Bohatec het minst bekend. Dat feit was Doede Nauta, hoogleraar kerkrecht en kerkgeschiedenis, niet ontgaan. In Trouw, waarvoor hij leven en werk van Bohatec beschreef, gaf hij aan waarom Bohatec bij de achterban geen schok der herkenning opriep. ‘Bohatec is allerminst een man geschikt en met aanleg, populair te worden. De kwaliteiten van een volksredenaar bezit hij in geen enkel opzicht. Zijn schrijftrant, hoe duidelijk ook, mist alle zwierigheid en gloed, die een auteur boeiend kunnen maken.’ Een pittig oordeel, waarmee echter niets is miszegd. Bohetec was een typische geleerde uit het Duitse taalgebied: grondig maar droog, wetenschappelijk maar weinig sprankelend. Bohatec maakte al voor de Eerste Wereldoorlog naam als kenner van de Franse hervormer Calvijn. In 1909 publiceerde hij over diens opvattingen over Gods voorzienigheid, enkele jaren later gevolgd door een studie over de confrontatie tussen het reformatorisch denken en dat van de zeventiende-eeuwse rationalist René Descartes. In 1913 werd Bohatec hoogleraar systematische theologie in Wenen, in de woorden van Nauta ‘een voorpost van het Protestantisme midden in het Roomse gebied’. Ook erepromotor Herman Dooyeweerd beklemtoonde ‘de grote roep’ die van Bohatecs colleges uitging. Volgens Dooyeweerd speelde Bohatec een ‘nauwelijks te overschatten’ rol bij de herleving van het calvinisme in Midden-Europa. Maar Dooyeweerd wees ook op nog iets anders: Wenen stond in de jaren dertig onder druk van volkse bewegingen en ging vanaf 1938 gebukt onder de Anschluss bij nazi-Duitsland. In die periode zou Bohatec een ‘man van formaat’ zijn geweest. Dooyeweerd legde zo de nadruk op de jaren dertig omdat hij Bohatec toen echt leerde kennen. Na de oprich-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen