'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 180

eredoctoraten

heid diende vertolkt te worden door journalisten. Nu, aan journalistieke aandacht ontbrak het Chalmers rond zijn bezoek aan de Vrije Universiteit niet: de pers leek onder de indruk van de gedrevenheid van de Britse arts. En niet alleen de pers. Ook erepromotor Lex Bouter toonde zich een maand na de Dies nog onder de indruk van Chalmers’ persoonlijkheid. Bouter schreef genoten te hebben van de dagen die Chalmers en zijn partner in Amsterdam verbleven. En hij had zich intussen al zo geïdentificeerd met zijn rol als rector magnificus dat hij Chalmers op het hart drukte: ‘Please always remember that the honorary doctorate implies a lasting link with the Vrije Universiteit.’

nicholas wolterstorff (2007) De Vrije Universiteit was de Amerikaanse wijsgeer Nicholas Wolterstorff, anders dan menig andere eredoctor, niet onbekend toen hem het bericht bereikte een eredoctoraat in ontvangst te mogen nemen. Tussen 1986 en 1990 doceerde hij filosofie aan de vu, de universiteit die zijn wortels heeft in het gereformeerd protestantisme dat Wolterstorffs leven en werk zo heeft gestempeld. De filosoof werd in 1932 geboren uit Nederlandse ouders, die naar het land van de onbegrensde mogelijkheden waren geëmigreerd. Het gezin vestigde zich in het dorp Bigelow in het zuiden van de staat Minnesota. Wolterstorff groeide op in een calvinistisch gezin, waarin bijbellezing en kerkgang centraal stonden. In zijn autobiografische geschrift The Grace That Shaped My Life beschreef hij hoeveel bekoring de sobere calvinistische kerk van zijn woonplaats op hem uitoefende, hoe hij het Heilig Avondmaal vier keer per jaar leerde vieren en hoe hij de drieslag uit de Heidelbergse Catechismus (zonde, genade, dankbaarheid) innerlijk leerde beleven. In 1953 ging Wolterstorff filosofie studeren aan Calvin College in Grand Rapids, Michigan en aan Harvard University. Na zijn promotie was hij tussen 1959 en 1989 dertig jaar hoogleraar in Calvin College, waarna hij tot 2004 doceerde in Yale. Wolterstorff publiceerde zestien boeken en meer dan 140 wetenschappelijke artikelen. Zijn denken bestreek de ontologie (de leer van het zijn), de epistemologie (kennistheorie), het onderwijs en de kunst. Hoe uiteenlopend die gebieden ook waren, er is een rode draad in zijn denken

179

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen