GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 153

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 153

Eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

eredoctoraten

152

‘creatieve denker’ en als iemand die ‘zich niet tot één probleemgebied binnen de theologie’ beperkt had. De plechtigheid zelf verliep rimpelloos. Zoals zoveel eredoctores toonde Ward zich dankbaar voor het doctoraat. ‘We shall always remember the occasion.’ En hij toonde zich onder de indruk van de doctoraalstudenten godsdienstfilosofie, die hij in het kader van zijn bezoek ontmoette. ‘We enjoyed meeting them, and were impressed by the quality of their scholarship.’

ciprian foias (2000) Het is ruim vijftien jaar na de ondergang van het communisme in Oost-Europa, nauwelijks nog voor te stellen. Anno 1975, ruim dertig jaar geleden, werd het Roemenië van Nicolai Ceauçescu in West-Europa en de Verenigde Staten beschouwd als een land waar het voor de inwoners prettig toeven was. Dankzij dat waandenkbeeld kon de Roemeense dictator in Engeland tot ridder worden geslagen en kon zijn tirannieke vrouw het zelfs brengen tot eredoctor in de scheikunde van Cambridge – ofschoon deze huisvrouw de middelbare school niet eens had doorlopen. Maar Roemenië was voor de ondergang van het communisme in december 1989 één van de ergste dictaturen in het Oostblok. Dat ondervond ook de briljante wiskundige Ciprian Foias (1933), die als hoogleraar wiskunde aan de Universiteit van Boekarest steeds meer in de verdrukking raakte. Foias was geen lid van de communistische partij en dat werd hem niet in dank afgenomen. De eerste jaren van zijn hoogleraarschap genoot Foias bescherming van zijn invloedrijke leermeester Miron Nicolescu. Maar toen die in 1975 stierf werd hij gedwongen te schipperen om de toorn van het regime niet over zich af te roepen. Foias zinde op een mogelijkheid het land te verlaten. Hij schreef een paper met de wiskundige dochter van Ceauçescu – geen fake, zoals haar ‘scheikundige’ moeder. Dat hielp. Foias kreeg een visum voor een congres in Helsinki en vluchtte vandaar naar Parijs. Zo groot was zijn faam dat hij onmiddellijk een professoraat kreeg aangeboden in Parijs. Die faam ontleende Foias aan zijn ‘uitzonderlijke bijdragen aan de fundamentele en toegepaste wiskunde met verstrekkende en door hem ook uitgewerkte implicaties

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Historische Reeks | 191 Pagina's

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 153

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Historische Reeks | 191 Pagina's