Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 134

eind goed...?

eind goed...? De brochure van Blauw en Verkuyl, uitgegeven onder auspiciën van het college van bestuur, deed de strijdende partijen aan de subfaculteit sociaal-culturele wetenschappen nog dieper in de loopgraven wegduiken. Oostenbrink rechtte de rug en bleef bij zijn weigering samen met Van der Flier in de benoemingscommissie voor een wetenschappelijk medewerker recht plaats te nemen. Het bestuur van de subfaculteit politicologie was in meerderheid op Van der Fliers hand. Van Putten, decaan van de ‘grote’ subfaculteit, steunde echter Oostenbrink. Mundus stond uiteraard pontificaal achter Van der Flier, die er op zijn beurt niet over piekerde zijn kandidatuur voor het commissielidmaatschap in te trekken.75 De impasse was compleet. De uitbundige zomermaanden die 1976 kende hadden geen heilzaam effect. Op de eerste de beste subfaculteitsraadvergadering in augustus werd het gekrakeel voortgezet. Nog voordat de colleges goed en wel waren begonnen was de eerste bezetting van het academisch jaar al een feit. Van Eeghenstraat 112, waar de administratie huisde, werd van 1 tot 4 september bezet gehouden, de zesde bezettingsactie in drie jaar. Het begon een ritueel te worden. Op 8 september besloot de subfaculteitsraad, waarin velen ten einde raad waren, het conflict rond de benoemingscommissie voor de wetenschappelijk medewerker recht aan het college van bestuur voor te leggen. De ravage was inmiddels aanzienlijk. Van Putten had het vertrouwen opgezegd in medebestuurslid Dirk de Hoog die had meegedaan aan de bezetting van de Van Eeghenstraat. De Hoog, vijfdejaarsstudent sociologie, had Van Putten, die zich aan de voordeur had gemeld ten einde de namen van de bezetters te noteren, de toegang tot het pand ontzegd. Van Putten had stampvoetend rechtsomkeert gemaakt.76 Ondertussen was Diemer opgestapt als voorzitter van de subfaculteit politicologie, nadat hij vanwege zijn steun aan Oostenbrink en Van Putten spitsroeden had moeten lopen. Diemer, goedmoedig en harmonieus van aard, zag in het gepolariseerde klimaat geen kans meer zijn decanaat ‘in de menselijke sfeer enige inhoud te geven.’77 Van Putten daarentegen bleef op zijn post, ook nadat Mundus bij de installatie van de nieuwe subfaculteitsraad, op 20 september 1976, weer emmers vol kritiek over hem had uitgestort. In een reactie hekelde Van Putten de doctrinaire en intolerante houding van de studen-

133

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen