Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 133

communistische infiltratie?

132

de: collega’s die in discussies bezwoeren nooit en te nimmer met communisten te zullen samenwerken. ‘Je ging een beetje ondergronds,’ omschreef Van den Berg zijn situatie jaren later. Het oordeel van Blauw en Verkuyl ervoer de mt-docent als een verdict, voorts als een afknapper in de persoonlijke sfeer, omdat hij Blauw op de middelbare school als docent zeer had leren waarderen. Van democratisch centralisme en andere stalinistische principia moest Van den Berg, die onder pseudoniem (‘Henriëtte Punt’) in communistische bladen publiceerde, weinig hebben. Voor hem en de meeste communistische Mundianen was het opkomende eurocommunisme richtinggevend. Dat de cpn zich in vu-gremia probeerde te nestelen was volgens Van den Berg groteske onzin. Eerder het omgekeerde was het geval. ‘Aanvankelijk waren we vooral op vakbondswerk gericht, maar gaandeweg gingen we ons ook politiek oriënteren en kwamen we bij de cpn uit,’ verklaarde Van den Berg naderhand. ‘Het initiatief lag bij óns.’73 Karel Drexhage stond later hetzelfde traject voor de geest. ‘Juist wij zochten toenadering tot de cpn, om te kijken of wij er met onze ideeën iets konden betekenen.’ Hugo Kijne bevestigde dit: ‘Wij werden “uitgestuurd” om eens te kijken wat die cpn nou eigenlijk was.’ Als beste keuze werd de partij zeker niet beschouwd. ‘De cpn was voor ons de minst revisionistische politieke partij,’ aldus Drexhage. ‘En daarbij wilden wij vóór alles baas in eigen beweging blijven.’ Toen tijdens een bezetting van een subfaculteitsgebouw cpn-kaderlid Sylvia Schreuders kwam binnenlopen, werd ze met argusogen bekeken. ‘Alsof zij de leiding had. Maar wij hadden de leiding.’ Democratisch centralisme was binnen de Rode Eenheid en Mundus volgens Drexhage ver te zoeken. ‘Daarvoor vormden wij een veel te gemêleerd gezelschap.’ Kijne benadrukte dit eveneens: doctrinaire marxisten verkeerden met studenten die weinig met ideologie ophadden en meer praktisch waren gericht op maatschappelijke problemen, in Nederland of de Derde Wereld. Dat de studentenvertegenwoordiging in de subfaculteitsraad als een gesloten blok opereerde maakte haar nog niet per definitie tot een stalinistische falanx. ‘De hoogleraren sloten de gelederen toch net zo goed?’ wierp Drexhage naderhand tegen. Kijne ging later nog een stap verder: ‘Wat mij betreft was het altijd onze bedoeling de cpn te destaliniseren, al waren er ook mensen op wie dat stalinisme nu juist grote aantrekkingskracht had.’74

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen