Negende Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden Grondslag - pagina 37

XXXV

Dat lied nu leert niemand dan wie het teeken draagt; maar ook •onder ons zijn dezulken, die iets daarvan beluisteren en gevoelen •en weten, dat van deze wereld niet anders kan rijzen dan onreine damp en dat de vertroosting alleen van boven komen kan, van de -engelen, die gezonden worden om dien troost te brengen. Wij zongen er van, want troost is er ook in de tonen; er is losmaking en bevrijding, als God, in gevaren en nooden, zijn engel 2;endt met schat van hemel tonen. Zoo zij 't ook ons, op den weg vol donkerheid, maar nu ook vol luister. De Heere doet het lied der engelen ook voor ons klinken, het •eeuwig Evangelie. — De Methodisten zeggen wel, dat dit alleen het Evangelie is, nl. „dat God den zondaar bekeert", maar wij zeggen dat dit niet minder, dat dit allereerst het Evangelie is: dat er zou geroepen worden voor God om de eere zijns naams. En dan roepen de Methodisten: „Weg er meê! De bekeering van den mensch, dat is het een en het al!" Met wie houden de engelen het ? Zij roepen: »Vreest God, en geeft Hem heerlijkheid, want de ure zijns oordeels is gekomen. En aanbidt Hem, die den hemel en de aarde en de zee en de fonteinen der wateren gemaakt heeft!" Waarom is dat roepen het Evangelie voor het volk van God? Zeker, God wil ook een vragen: „Red mij!" en •Christus bidt voor al de zijnen, maar de echte bidder weet, dat er geschreven staat: „Gij zult liefhebben den Heere, uwen God, met geheel uw hart en met geheel uwe ziel en met geheel uw verstand. Dit is het eerste en het groote gebod!" En daarom, dit, deze liefde, .gaat boven alles. Daarom bestrijdt ons de wereld en de half-Christen, die de redding Tan den mensch als 't eenig Evangelie achten. En nu komt de worsteling in de ziel der geloovigen, en de angstige vraag rijst op: Heb ik ook misschien verkeerd gekozen? Maar de engel Gods komt, «n vliegt met het eeuwig Evangelie door de lucht, en dat Evangelie is: „Vreest God, en geeft Hem heerlijkheid!" Maar toch, de angst blijft, want de macht der wereld is zoo gevat; en, zoo ergens, dan gevoelen wij het, in onze hoogeschool. Vier machtige universiteiten staan tegen ons over, elk met vijf faculteiten, een elk dier faculteiten met meer leeraars dan onze geheele •school er telt. Zij dragen den roem van heel Europa, en al wat in Nederland zegt beschaafd te wezen, wuift haar den palm der eere toe. En toch, zij zijn de belichaming van een bewustzijn, van een denkwereld, waartegenover wij staan en klagen: wij kunnen ons daarin niet vinden; wij denken anders, wij gevoelen anders, en daarom, onze denkwereld is geheel verschillend. En nu ontbrandt de strijd tusschen deze twee denkwerelden, en de Vrije Universiteit staat i n het midden, en — wordt verdrukt. Die strijd is zoo zwaar, want het is dezelfde nog, die eenmaal opkwam aan de boorden van Tiger en Euphraat, en die toen reeds de volken benauwde; die voortgeplant is door Rome en Griekenland welken, met legioenen ginds en met uitgesproken gedachten hier, de wereld vervulden. Het is Babyion — de belichaming van al wat zich tegen God

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen