Tiende Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden Grondslag - pagina 22

XX

den afval. Dit bedoelde Groen met zijn Ongeloof en Revolutie. Neem God uit uw staatsrecht weg, en ge moet bij den wil der enkelen als het uitgangspunt aankomen ook voor den Staat. Men had Gods Woord als richtsnoer ook op het terrein van den Staat verworpen. Heden ten dage hoort men als een nieuw en hooger standpunt ook door Christenen verdedigen, dat godsdienst en staatkunde niet in onmiddellijk verband staan. Zij schijnen niet te weten, gelijk ook Groen zoo spotten kon met de „onkunde der meer ontwikkelden", dat in het midden der vorige eeuw de revolutieleer begonnen is met onder vele betuigingen van eerbied de openbaring alleen uit wetenschap en toepassing buiten te sluiten. De bestrijding van het Christendom ving aan met het te isoleeren. Ten slotte echter bleek het Rationalisme en de Revolutie tegen alle Christendom gericht te zijn. Gelijk ook Mr. Cort van der Linden schreef, dat de eigenlijke liberalen zij zijn, „die iedere andere openbaring dan die van zintuigen en verstand verwerpen, den mensch alleen kennen als stoftelijk wezen en in den dienst der menschheid hun hoogste bevrediging zoeken". Zoo wordt door den tegenstander zelf Groens uitspraak gerechtvaardigd, dat Christendom en Liberalisme onverzoenbare tegenstellingen zijn. Reeds in 1831 schreef Groen, wat in 1887 als iets buitengemeen heftigs in Mr. Lohman werd gewraakt, dat de Revolutiekrijg ,een religiehrijg^^ is. Maar vandaar dan ook, dat de nieuwe wijsbegeerte zich niet alleen tot het terrein van den Staat beperkte. Het ongeloof omvat, evenals het geloof', alle deelen van 's menschen denken en werken. In de algemeenheid van de toepassing werd de algemeenheid van de theorie openbaar. Daarom kan men van antirevolutionair ook buiten het terrein van den Staat spreken. Ja, ook de wetenschap moet antirevolutionair zijn; vastliggen aan God, gelijk door Groen wordt gezegd. Daartegenover openbaart zich op dit terrein' de Revolutie in het streven naar saecularisatie, naar z.g. „onafhankelijke" wetenschap. Sinds het Rationalisme eene macht werd, is er tweeërlei wetenschap: eene des geloofs en eene des ongeloofs; al naar gelang daarbij Gods Woord erkend wordt of verworpen. Aan beide kanten zijn nog wel vele schakeeringen, maar daardoor wordt de gemeenschappelijkheid van het uitgangspunt niet weggenomen. Dr. J. W. Gunning heeft die tegenstelling gewraakt, omdat er niet zulk eene grondeenheid van het ongeloof zou zijn aan te wijzen. Een grondeenheid heeft het ongeloof zeker niet; juist omdat het den grond aller dingen verwerpt. Maar ongeloovig wordt door ons allé wetenschap geheeten, die weigert zich aan Gods Woord te onderwerpen. En de poging, door dienzelfden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen