Zestiende Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 34

XXXII DE JAARVERGADERING.

Op een van de hooge duinen aan het Scheveningsche strand ligt .\ het gebouw Seinpost, voor het bijeenbrengen van een groote schare bij uitnemendheid geschikt. In den regel is dit gebouw gewijd aan het publieke vermaak, maar thans zou het den ganschen dag uitsluitend worden betreden door de Calvinisten uit ons land, die van alle oorden naar Scheveningen toe kwamen. Reeds vroeg in den morgen was het op Scheveningen druk; niet van badgasten, maar van mannen en vrouwen die ter vergadering togen. - :-. , Alles stroomde naar Seinpost heen, en toen de Voorzitter der^-'S;.!*pi vergadering. Prof. Dr. A. Kuyper, te ongeveer 10 uur de vergadering opende, toen bevatte de zaal een schare, als nimmer te voren een jaardag onzer Vereeniging had bijeen gezien. In de benedenzaal was geen staanplaats meer; op de galerij was alles dicht bezet, er kon niemand meer in ; het aantal aanwezigen i werd op 2000 geschat. De gangpaden stonden vol; overal waren menschen ; er was in de zaal geen doorkomen aan. Toen de Voorzitter den hamer vallen liet, werd het stil; hij verzocht den aanwezigen te zingen Ps. 27 : 5 en 7 ; en toen de laatste klanken van Keuchenius' lievelingspsalm waren gehoord, las de i Voorzitter Ps. 130 voor, waarna hij een toespraak hield, die we -S hier niet dan onvolkomen kunnen weergeven. \ Teekenen we uit de rede het volgende aan: "Uit de diepte roep ik tot ü , o Heere!" — dat is de zielskreet die nu vóór 3000 jaren werd neergelegd in dit lied, ontwrongen aan het hart van een kind van God, dat in de diepte van den nood de volle verlossing van zijnen God had gekend. Hoe rijk is de bekorende, de tooverachtige werking van dat woord op ons hart! "Uit de diepte"; dat woord, het brengt de innigste roerselen van ons leven in beweging, omdat er geen kind van God is, of hij heeft de banden van den nood en de strikken van den dood bij eigen ervaring gekend. Nog geen jaar geleden zelf in doodelijke krankheid nedergeworpen, heb ik het opnieuw geleerd, uit de diepte te roepen tot den Heere; en het heeft God den Heere beliefd mij nog | weder uit de diepte op te trekken, en mij de vreugde te schenken, van hier weer een woord te mogen spreken in deze vergadering van Gods volk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen