Vier-en-dertigste Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 24

XXVIII

DB JAARVERaADEBISTG. De groote zaal van „Kunstmin", te Dordrecht, was goed bezet. Het presidium was door heeren Ddrecfceuren opgedragen aan Prof. Dr. E. H. Woltjer, .die voorging in den gebede, ven'^olgeus J o b 28 las en daarna deed zingen. Ps. 68 : 10. In zijn openingswoord herdenkt de voorzitter allereerst de lotgevallen der Vereeniging in h e t afgeloopen jaar en wijst hiji er op, hoe daarin overvloedige reden t o t dank is gelegen: d a t niemand u i t den kring van direoteuren, curatoren of hoogleeraren door den' dood weggenomen werd, en ook de oudhoogleeraren Kuyper en Rutgers nog gespaard bleven; d a t Prof. G-rosheide u i t ernstige ziekte vrij spoedig herstelde; d a t aan h e t getal der hoogleeraren twee nieuwe, oud-leerlingen der Universiteit, konden worden toegevoegd. Hij brengt' hulde aan den arbeid van directeuren, met name a^Mi dien vian h e t aftredende lid, den heer Schut, wien hij een blijden terugkeer taewenscht op de volgende jaarvergadering. Isfa vervolgens te hebben stilgestaan bij' de omstandigheden, waaronder deze 33ste jaarvergadering gehouden wordt — omstajidigheden, die ons niet mogen afleiden van h e t dqel, d a t ons samenbrengt, — bepaalde hiJ* zijne hoorders bij een tweeledig gevaar, d a t op dep. duur onze Vereeniging bedreigt: d a t onder ons verandert wat niet veranderen mag, en d a t omgekeerd voor onveranderlijk gehouden wordt,' wat u i t zijn aard aan verandering onderhevig is. Niet veranderen mag niet alleen onder ons, leden en begunstigers der Vereeniging voor H. O., maar evenmin onder de breede schare in den lande, die krachtens h a a r beginsel onze Universiteit voorstaan moet, d e onwrikbare overtuiging van de noiodzakelijkheid en onmisbaarheid eener Vrije Christelijke Ho.og'eschool. Wanneer die overtuiging verslapt, niet meer levendig is onder oins Christenvolk, dan moet!, gegeven d e verhouding, waarin van meet af d e Vrtje Universiteit toit d a t volk gestaan heeft, daardoor op den duur haar: welstaJid ernstig worden bedreigd. ïlet gevaar voor eene dergelijke verslapping is m e t name in onzen tijd niet zoo heel gering. De stemming der menschen inouaers van. thans vertoont niet weinig overeenkomst m e t die, w a a ï r a n de woiorden van Israels wijzen koning getuigen in h e t bekende hoofdstuk van den Prediker: „Al deze dingen wöïf^n zoo moede', d a t h e t niemand zou kunnen uiteprekfen."-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen