Acht-en-dertigste Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 22

XXVI

met name bij de natuurwetcnscliappen. Men werd zelfs bevangen door den waan, eerst, dat de wetenschap den godsdienst zon kunnen en moeten vervaagen, en vervolgens, dat ook de moraal voor verstandelijk inzicht had plaats te maken. Toch is deze overdrijving-, ook in den kring waarin ze opkwam,- reeds lang tot meer richtige proportie teruggebracht; niet de wetenscha:p, maar deze valschelijk dusgenaamde wetenscliap is onherstelbaar bankroet gegaan, en ook zoeken de tegenwoordige modernen niet meer zooals hun voorvaderen lal hun heil in, bijbelcritieii, waardoor hun, bij die critiek, met het Woord meteen alle 'religie door de vingers is .gegleden, maar trachten met allen ijver op hun .manier weer t o t eenige positieve voeding van hun godsdienstig leven te komen. De poging om door üniversity-exten.'iion de teloorgegane glorie althans ,eenigei-mate te herwinnen, gelukte slechts zeer ten deele, omdat aan haar, ondanks allerlei loffelijke bedoelirtg en oollv,' niet te versmaden resultaat, toch de onjuiste gedaclite van een verflauwing der grenzen ten grondslag werd gelegd, in stede van het zoeken van een hoogere eenheid met behoud der juiste scheidslijnen. Zoo was en bleef de wetenschap een afgesloten terrein, waarvoor de zorg al meer in handen van den Staat en de gemeente werd geconcentreerd en waarvoor de breede massa des volks alle belangstelling verloor, nu de vruchten van het geestelijk leven maar al te pijnlijk uitbleven, Dit nu is de eigenaardige bekoring onzer jaarvergadering, dat in onzen kring juist zoo geheel andere oplossing is bereikt en eenheid gevonden wordt in de religieuze en moreele saamhoorigheid, waarvan Gods Woord ons den grondslag en de G-eref. beginselen de uitwerking bieden. Zoo heeft bij ons de tegenstelling tusschen mannen van wetenschap en mannen van de practijk zich geheel opgelost en zijn wij naar hier getogen om over de belangen van onze Universiteit .saam te spreken. Zij heeft onze liefde, en toewijding meer dan ooit noodig. De positie,,, waarin wij met onze taak op universitair gebied thans verkeeren, is in sommige opzichten zonder twijfel anders dan die, waarin de eerste generatie, die de V. U. stichtte en grondvestte, zich geplaatst zag. Hun taak was zwaarder en moeilijker. Zij zagen zich voor de schijnbaar hopelooze taaik geplaatst, h(;t geloof in de onfeilbaarheid der geijkte ongeloovige' wetenschap te schokken, en aan te toonen, d a t het kinderlijk geloof'in Gods Woord als maatstaf voor ons godsdienstig en zedelijk leven zeer wel met waar-achtige wetenschap saam kan giaan niet alleen, maar dat ook de beginselen, waarvan alle wetenscliap heeft uit te' gaan, onder de heerschappij van d a t Woord stonden. Thans, ha bijna veertig jaren, is de heele atmosfeer op geestelijk gebied

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen