Jaarboek 1934 - pagina 86

84

gelijk van individuen, die daartoe van hun vermeende souvereiniteit op een bepaald punt vrijwillig afstand deden. Maar juist omdat deze samenwerking er een is van menschen die zich autonoom wanen, is het resultaat onderdrukking van hen die niet meedoen, een tyrannie die dus uiteraard bijzonder zich richt tegen hen, die de vreeze des Heeren weerhoudt het dogma van den vrijen wil te onderschrijven. Dat hier waakzaamheid geboden blijft spreekt vanzelf; vooral wanneer het nationalisme ook hier z'n triumfen zou vieren zou het gedaan zijn met de vrijheid in ónzen zin, d.w.z. met de bevoegdheid der gezagsdragers op eigen terrein in gehoorzaamheid aan God de noodige regels te stellen: gedaan dus ook met de vrijheid van het universitaire instituut. Dat ze ook dit jaar werd verdedigd, blijkt o.a. uit het pleidooi dat onzerzijds werd gevoerd tegen de dreigende regeling van den termijn der doctorale examina; dat ze werd gehandhaafd uit de wijziging van het desbetreffende ontwerp. En dat de strijd voor deze vrijheid waarlijk niet zonder vrucht voor héél ons volk is, daarvan getuigt naast het reeds geciteerde woord van Minister Marchant de oratie met welke Prof. Huizinga eergisteren te Leiden het rectoraat overdroeg, en in welke hij de gedeeltelijke oplossing van de moeilijkheden, met welke de Rijks-universiteiten hebben te kampen, zocht in het verleenen van meerdere zelfstandigheid. Rest nog de vraag of de V. U. hare positie dit jaar ook wist te handhaven en te verbeteren in verband met haar ideaal c h r i s t e1 ij ke, nader calvinistische universiteit te zijn. Anders gezegd: maakte ze van de zelfstandigheid in welke ons volk zich nog mag verheugen en van de vrijheid die ze ten aanzien van staat en kerk bleef behouden, nu ook dankbaar gebruik om te genieten van de vrijheid met welke de Christus haar vrij maakte? Voor het'revolutionaire denken is het stellen van deze vraag aan een Universiteit absurd. Maar ook de mannen der synthese kunnen haar niet zonder meer aanvaarden: de wetenschap behoort immers goeddeels tot het terrein van het intellect en niet tot dat van „geest" en „geweten". Vandaar dat h.i. het beoefenen van de wetenschap wel gepaard kan gaan met het nastreven van christelijke cultuur-idealen en met een christelijken levenswandel, en de wetenschap zelfs in dienst kan gesteld van de christelijke barmhartigheid, maar van christelijke wetenschap op dit terrein geen sprake kan zijn. Ook hier huldigt de V. U. andere idealen. De kracht van den Christus doet de Zijnen alles anders zien, en — want een pneumatisch mensch is niet een dweper — ook in principe juist. En daarom mogen we niet aflaten, vóór we ook bij ons wetenschappelijk onderzoek heel den kosmos en elk van z'n onderdeelen in heden en verleden zien bij het licht van Gods Woord. Dan zal het moeten komen tot een zoeken en vinden van de echte grondcategorieën in de wijsbegeerte, maar evenzeer tot een zoeken en vinden van de echte gebieds-categorieën op het terrein van elke vak-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen