Jaarboek 1936 - pagina 24

22 ƒ 2000.— geschonken heeft voor het Studiefonds, speciaal voor steun aan buitenlandsche studenten. In een daverend applaus gaf de vergadering uiting aan haar dankbare gevoelens voor deze royale giften. Hierna hield Ds. W. H. den Houting, Geref. predikant te Huizum, een rede over het onderwerp: „Gewillig en getrouw", waarvan onder § 6 verslag is opgenomen. De Middagvergadering. In de middagvergadering hield Prof. Dr. L, v. d. H o r s t een rede over het onderwerp: „Geneeskunde en geestelijke verzorging", waarvan het verslag onder § 7 is opgenomen. De tweede spreker in de middagvergadering was Prof. Dr. G. M. d e n H a r t o g h van Kampen, die sprak over het onderwerp: „Ik, en anders geen." Voor het verslag van deze rede wordt verwezen naar § 8. Toespraak van Dr. H. Colijn. Nadat Prof. den Hartogh zijn rede had beëindigd, sprak Dr. H. C o 1 ij n de vergadering toe, om — zooals hij zeide •— een enkele opmerking te maken over de onmisbaarheid der V.U. Van die onmisbaarheid — aldus spr. — zijn onze vaderen bij de stichting der V.U. natuurlijk overtuigd geweest. Anders hadden zij 't niet bestaan zulk een waagstuk te ondernemen. Doch zoo ooit, dan is in dezen tijd de V.U. onmisbaar. Wat toch is het gevaar dat in dezen tijd dreigt? Dat ligt niet allereerst in de beginselen, die van andere zijden worden verkondigd, doch in de veelszins ernstige beginselloosheid van dezen tijd, die zich op bijna alle terreinen van het leven openbaart. Men vreest het kloek en klaar positie te kiezen voor zijn overtuiging en met die overtuiging te staan of te vallen. Van de soldaten van Cromwell werd gezegd, dat 't niet voldoende was hen dood te schieten, doch dat men ze daarna nog onderste boven moest werpen. Welnu, dat is 't wat in dezen tijd zoo noodig is! Men ziet 't thans zoo vaak, dat als een beweging opkomt, er veelszins de neiging is om daarmede maar een eindje mee te loopen, „omdat 't anders nog erger wordt". Of dat men bij de verdediging van eigen standpunt toch telkens achteruit wijkt en z;oover uit de eigen stelling geraakt, dat deze niet meer te heroveren is! Daarbij komt, dat de zwakheid vaak juist te constateeren is bij hen, die in de voorste gelederen staan, bij de aanvoerders van het eenvoudige volk, dat de dingen vaak juist zoo zuiver aanvoelt, doch intellectueel niet in staat is het standpunt te verdedigen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen