Jaarboek der Vrije Universiteit te Amsterdam 1948 - pagina 133

129 Offeren blijft plicht want anders dan bij het lager onderwijs is bij het bijzonder hoger onderwijs geen sprake van finantiële gelijkstelling ; slechts een fractie wordt vergoed, ten opzichte van de bestaande gebouwen blijft zelfs alle steun achterwege en de voortschrijdende groei der Universiteit maakt den plicht tot onverflauwd meeleven van alle man en vrouw van Calvinistischen huize onafwendbaar. Het ijveren, het offeren voor de Vrije Universiteit heeft niets van zijn schoonheid ingeboet. Toen de subsidiëring van de Christelijke lagere school haar beslag zou krijgen, hoonde Kappeyne : ,,De kinderen der fiere Geuzen hebben van hun wakkere voorvaderen slechts den bedelnap overgehouden" en al jaren daarvóór klonk van de ministerstaf el: ,,als men het geld liever ziet komen uit de beurzen der belastingschuldigen is het mooie van de beweging af". Ook nu werd uit den kring der voorstanders van het openbaar onderwijs gelijk verwijt gehoord. Het antwoord moet hetzelfde zijn als voorheen gegeven werd : ,,ongepast is het om tot hen die voor de vrijheid van godsdienst gestreden hebben, op het ogenblik dat zij die verwierven, te zeggen : wanneer er onder u geen martelaars meer zijn, is het mooie van uw beweging voorbij". Het ijveren, het offeren voor de Vrije Universiteit heeft door de wetswijziging van 1948, die ontwikkeling, gang en richting van het onderwijs geheel vrij laat, niets van zijn schoonheid ingeboet. Tot zover over directeuren en curatoren ; echter richtte zich in 1904 de kritiek nog sterker op de hoogleraren en hun onderricht. Dat voor het verkrijgen van civiel effect met drie faculteiten, die ieder drie hoogleraren telden, kon worden volstaan, was al voldoende reden voor elk weldenkende om zich tegen Kuyper's novelle schrap te zetten. Tot stut van het betoog, dat de naam van universitas slechts toekwam aan een hogeschool met de vijf van ouds bekende faculteiten, schrok men voor taaiverkrachting niet terug door het begrip universitas, de gemeenschap van docenten en studenten, te verbinden aan de vereniging van alle faculteiten. Met het wettelijk minimum van hoogleraren zou men zich tevreden stellen, de in uitzicht gestelde oprichting van nieuwe faculteiten zou ad calendas

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen