Jaarboek 1968 - pagina 44

leven. Het zou een misverstand zijn, te menen dat hij in zijn tijd conservatief was. Verschillende nieuwe ontwikkelingen in het kerkelijk leven heeft hij mede op gang gebracht. Bij wijze van voorbeeld noem ik hier zijn liturgische belangbelangstelling, die hem tot een pionier van het liturgisch réveil in de Gereformeerde Kerken heeft gemaakt. Hij ging graag met zijn tijd mee. Maar daar waren dingen, ten aanzien waarvan hij in alle oprechtheid meende, dat zij symptonen waren van een verkeerde tendens: ik denk hier aan de oecumenische ontwikkeling binnen de kring van de Gereformeerde Kerken, en voorts ook aan datgene wat zich rondom „Assen" gedurende de laatste jaren heeft afgespeeld. Tot het laatst toe bleef hij daarbij betrokken, tot het laatst toe bleef hij ook waarschuwen tegen wat hij zag als een onjuiste weg. Hij deed dat waardig en correct, zó dat het ook op diegenen die hem daarin niet konden volgen indruk maakte vanwege de integriteit en de authenticiteit. En bij dit alles bleef de persoonlijke relatie ongeschonden. Hij bleef zich bij een jongere generatie theologen betrokken voelen ondanks het feit, dat zij soms andere wegen gingen dan hem lief was. In deze dagen, vol nieuwe oriëntatie ook op kerkelijke en theologisch terrein, peins ik soms over het probleem van de continuïteit met een vorige generatie - concreet: met de generatie die in professor Dijk zo duidelijk was gerepresenteerd. Dat is een generatie, waarvan wij op sommige punten, vanuit onze situatie en onze posities en onze inzichten, soms enigermate distantie nemen. Maar deze distantie wordt gerelativeerd door het besef, dat zij - met allerlei zaken, die wij vandaag niet zonder meer in ons levensgeheel kunnen inpassen - ons het beste doorgegeven heeft wat, in de ,,traditio" van het geloof van de kerk der eeuwen, kan worden doorgegeven: de liefde voor de zaak van de Heer. Ik dacht dat, al zijn onze wegen soms anders dan die van een vorig geslacht, hierin toch het diepste geheim van de continuïteit gelegen is. Juist hierdoor kan, in onze herinnering, de dankbaarheid domineren. J. van den Berg

42

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen