Jaarboek 1984-1985 - pagina 46

is herhaalbaar, binnen de speelruimte heerst een eigen en volstrekte orde, het spel bindt en verlost, evenals het ritme geeft het spanning en ontspanning, het spel heeft regels, die ik liever gelegenheidsnormen zou willen noemen omdat ze alleen gelden in het tijdelijk en plaatselijk begrensde spel, heeft zijn treffendste vorm in het geheim; het brengt de sfeer met zich van wij zijn en wij doen. Het spel is een wedstrijd om iets, of een vertoning van iets. Het spreekt met name jongeren aan, het ludieke in de dingen. Gokken is een sóórt spel. Het spelkarakter van gokken dient voorop te blijven staan. Wat is het bijzondere eraan? Toch vooral het feit dat het om de beloning gaat: winnen of verliezen kan fataal zijn, afhankelijk van de inzet die men riskeert. Men verwacht winst, maar het kan voor hetzelfde geld verhes worden. Gokken is derhalve spelen, gepaard aan speculatie, het nemen van risico met betrekking tot het behalen van winst. Caillois meent dat het de inzet van iets waardevols is met besef van het risico en de hoop op winst bij de uitslag van het spel. Niettemin blijft de vraag 'Wat doet wedden voor de deelnemer, wat spelen zonder wedden niet doet?' Niet het winnen op zichzelf. Deskundigen menen dat minder dan één persoon op de 5000 op de lange duur eindigt als winnaar. Igor Kusyszyn, die dit cijfer noemt, is van mening dat het zich het volledigst openbaart als het spel als spel wordt gezien. Van allen die gokken verhest meer dan 99% en toch gaan ze door. Omdat geld in onze samenleving bovenal gewaardeerd wordt is het logisch dat er gegokt wordt om te winnen. Wij vonden, zo schrijft hij, dat de gokkers 'are playing with money rather than for money and that they are betting on the possibility rather than on the probability of winning ... People don't gamble for profit, they gamble for fun.' Wie het heeft over gokken moet er zich wel van bewust zijn dat niet alle kansspelen over één kam kunnen worden geschoren. In sommige spelen decorum, stijl en ritueel een belangrijke rol, met als belangrijke functie dat ze emoties kanaliseren (dobbelstenen toespreken en beblazen, pokerface, rechtop aan tafel zitten, enz. enz.), kwesties waarop vanwege de tijd niet kan worden ingegaan. Er zijn twee begrippen in de sociologie, nl. rol (verwachtingen omtrent iemands gedrag op grond van zijn positie) en institutionalisering of gewoontevorming (handelingen worden duurzaam door ze steeds te herhalen: er worden dan normen gevormd, doelen gesteld en verwachtingen gewekt), die starheid in de hand werken, maar noodzakelijk zijn omdat voortdurend creatief en dus origineel zijn geen mens psychisch kan opbrengen. Maar in het rolgedrag kan een creatieve interpretatie van de rol zitten en instituties kunnen ontstold (gedeïnstitutionaliseerd) worden waarna er nieuwe kunnen worden gevormd. Mensen behoeven niet gedetermineerd te worden door hun rollen en instituties. Misschien ervaren sommigen, velen, de saaiheid van weinig origineel rolgedrag en institutionalisering wel als een 44

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen