Jaarboek 1985-1986 - pagina 24

studenten gaan, moet de financier volgen. Het is echter niet rationeel als een geldgever onderwijs dat hij goed vindt, beloont met meer geld en aldus duurder maakt. En als de financier een onderwijsprogramma niet zo goed vindt, kan hij de studenten die het gekozen hebben, toch niet straffen door er minder docenten voor beschikbaar te stellen. Onderwijs kan alleen normatief gefinancierd worden, als het niet door de student zelf bekostigd wordt. Met studenten schuiven en dat met geld volgen, kunnen overheid en universiteit niet. Studenten zijn immers zelf verantwoordelijk voor hun studiekeuze en de gevolgen daarvan. De beoordeling van de kwaliteit van het onderwijs in een faculteit door deskundigen zal voor hen dan ook toegankelijk moeten zijn. In het kader van WWO en HOAK komt alleen de algehele negatieve sanctie aan de orde: beëindiging van de bekostiging en daarmee opheffing van een studierichting of zelfs een faculteit, op grond van uit-en-te-na gebleken onherstelbaar gebrek aan kwaliteit. Om dat zo nodig te kunnen vaststellen, is volgens de nieuwe WWO de onderwijsinspectie van de minister ook op de universiteiten van toepassing verklaard. De financiering van het onderzoek is een lastiger probleem. Dat komt vooral omdat het moeilijk is er geschikte formele normen voor te vinden. Studentafhankelijke financiering is terecht al jaren geleden verlaten. Hoe past nu de voorwaardelijke financiering van het onderzoek in het kader van HOAK en 'besturen op afstand'? In ieder geval geldt en moet blijven gelden dat voorwaardelijk gefinancierd onderzoek beoordeeld wordt door een instantie buiten de faculteit, en dat het budget verminderd wordt als in onvoldoende mate positief beoordeeld wordt. Voor het overige is de voorwaardelijke financiering sinds zij in de BUOZ-nota van 1979 werd gelanceerd, onhelder. In de BUOZ-nota werd nog rekening gehouden met de mogelijkheid dat de overheid aan de voorwaardelijke financiering uitspraken zou verbinden over het onderzoekbeleid door en in de instellingen, bijvoorbeeld over de verdeling van onderzoeksmiddelen over disciplines en faculteiten. Maar zelf daaraan heeft noch minister noch bijvoorbeeld RAWB zich tot nu toe gewaagd. De BUOZ-nota liet ook geheel in het midden hoe het geld voor de voorwaardelijke financiering, het zogenaamde B-deel in het WO-budget, over de instellingen verdeeld moest worden. Die verdeling berust nog steeds op de historisch gegroeide budgetten van de universiteiten; enig beleid ligt er niet aan ten grondslag. Men hoopte voor dit probleem een oplossing te vinden op grond van kwaliteitsbeoordeling en daaruit gebleken verschil tussen de instellingen. Het is echter ondertussen wel duidelijk geworden dat de minister geen toewijzing en dus ook geen reallocatie van middelen kan afleiden uit de beoordelingen van de kwaliteit van onderzoek in alle disciplines en instellingen. Ook in het kader van voorwaardelijke financiering zal de middelentoewijzing aan de instellingen dus geheel of hoofdzakelijk normatief moeten gebeuren, op grond van goed gekozen formele parameters (vooral ver22

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen