Jaarboek 1988-1989 - pagina 109

Roland Frei werd op 20 augustus 1936 in Geneve geboren, waar hij opgroeide in een gezin van elf kinderen. In 1960 studeerde hij bij het Burgdorf - Berne Technical College te Bern als "Diplom Chemiker" af en trad in dienst bij Union Carbide in Geneve. Al spoedig daarna begon zijn leven van trekken en reizen. Van 1961 tot 1964 verrichtte hij zijn promotie-onderzoek aan de Universiteit van Hawaii, waarna hij twee jaar als instructeur aan deze instelling verbonden was, terwijl hij 's zomers doceerde op Samoa en in Japan. In 1966 werd hij 'assistent professor' en in 1969 'associate professor' in de analytische scheikunde aan de Dalhousie University in Halifax, Canada, om vervolgens rond 1970 Amerika voor Europa te verwisselen. In 1972 werd hij bij Sandoz (Bazel) hoofd van het analytisch-chemische onderzoek. Het was vooral het wetenschappelijke werk dat Roland Frei trok en zo kwam hij in 1977 naar Nederland en werk hoogleraar in de analytische chemie aan de Vrije Universiteit. Met name de hogeprestatie vloeistofchromatografie had zijn hart gewonnen, en het was deze HPLC waarmee hij de betrekkelijk kleine vakgroep algemene en analytische chemie aan de Vrije Universiteit tot bloei en aanzien wilde brengen. In Nederland voelde hij zich bijzonder goed thuis - de ongedwongen en informele sfeer en nuchtere kijk op de dingen spraken hem aan -, de Nederlandse taal kreeg hij verrassend snel onder de knie en verbazing toonde hij eigenlijk alleen over het feit dat Wedrijfsleven en universiteiten in dit land zo weinig samenwerkten. Die samenwerking nam hij daarom maar zelf ter hand en, met de groeiende medewerking van een toenemend aantal collega's en medewerkers, slaagde hij erin zijn doel te bereiken. Niet alleen de omvang, maar ook de kwaliteit van het werk van de vakgroep nam toe: in de periode 1978-1988 zagen verscheidene honderden publikaties het licht en niet weinige daarvan vormden de basis van plenaire voordrachten en 'keynote lectures' op internationale congressen. Roland Frei was een enthousiaste onderzoeker die, al combinerend en selecterend, steeds weer nieuwe ideeën op tafel bracht. Het uitwerken van die ideeën was bij hem pas klaar, nadat er ook praktische toepassingen van de ontwikkelde systemen waren gerealiseerd - meestal in de biomedische of de milieusector. Bij en binnen dat gehele analystische gebeuren hadden vooral de monstervoorbehandeling en de detectie zijn aandacht - met name wanneer zij met de eigenlijke HPLC-scheiding tot één on-line systeem konden worden geïntegreerd. De ijver die hij, in de ruim tien jaar die hij aan de Vrije Universiteit vertoefde, aan de dag legde, was buitengewoom groot. Hij was president van de International Association of Environmental Analytical Chemistry, en legde - mede als gevolg van die positie - de grondslag voor succesvolle symposiareeksen als "Analytical Chemistry of Pollutants", "Sample Handling", "LC-MS" en "lon-Chromatography". Voorts was hij hoofdredacteur van het International Journal of Environmental Analytical Chemistry en zat in de redactie- of adviesraad van de meeste internationale wetenschappelijke tijdschriften op het gebied van de chromatografie, zoals Journal of Liquid Chromatography, Analytical Letters, Chromatographia, Trends 107

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen