1903 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 14

10 variaties te zijn. Het eenlge onderscheid is, dat ze veel duidelijker afhankelijk zijn van uitwendige oorzaken. De erfelijkheid op het gebied der Individueele variabiliteit kenmerkt zich tegenover die op het gebied der mutabllitelt door twee verschijnselen: de regressie en de stijging door selectie. De mutaties zijn erfelijk en gewoonlijk dadelijk na haar optreden constant. Teruggang komt maar zelden voor, en als sprongen; dit noemt men atavismus. De variaties of afwijkingen van het gemiddelde van het type zijn op geheel andere wijze erfelijk. De kinderen wijken gemiddeld veel minder van het type af dan de ouders; daarentegen plegen enkele sterker af te v/ijken en door hunne nakomelingen kan men de afwijking grooter maken. Bij de vraag naar de erfelijkheid van verworven eigenschappen is het alzoo niet eene absolute constantle, maar eene reductie, die volgens de wet van Galton meest ongeveer ^/s bedraagt. Aan de andere zijde vormt .de stijging der afwijking door selectie een middel de erfelijkheid te bewijzen. De vraag, of zulke variaties erfelijk zijn, valt alzoo samen met die, of ze door selectie versterkt kunnen worden. Er zijn nog geen proeven verricht, waarin de onmogelijkheid der stijging van individueele variaties bewezen wer^. , Beschouwt men de Individueele variaties als algemeen door de „Lebenslage" of door de voeding in uitgebrelden zin genomen bepaald, dan komt men tot de stelling, dat de selectie de keus van de best gevoeden is. Eenlge generaties zijn noodlg om den Invloed der levensmedia tot volle ontwikkeling te laten komen. En in zooverre variaties door de voeding bepaald zijn, in zooverre kunnen zij door de selectie der best gevoede individuen in den loop van eenlge generaties versterkt of geaccumHileerd worden. De partleele variabiliteit, d. 1. de verscheidenheid van de gelijknamige organen van hetzelfde individu, speelt in het plantenrljk een veel gewichtiger rol dan in het dierenrijk. Zij volgt dezelfde statistische wetten. Partleele en individueele varlabltelt worden door dezelfde oorzaken bepaald. Deze oorzaken zijn uitwendige; ze bestaan in licht, vochtigheid en andere factoren, die men van oudsher als „voeding" samenvat; hare werking laat zich in belde gevallen door selectie in eenige (zaadof knop-)generaties ophoopen. Vaak is gezegd, dat door de variabiliteit groepen van Individuen beter aangepast zijn aan de wisselende uitwendige Invloeden dan het groepen van geheel gelijke Indlvld-uen zouden zijn. De variabiliteit als zoodanig Is natuurlijk niet als een aanpassingsverschijnsel op te vatten. Maar het feit dat de amplitude van het varleeren, de zoogenaamde

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen