1906-1907 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 94

Slechts één ernstige poging om toch de selectie als leidend principe in de ontwikkeling der organismen werkzaam te doen zijn is mij bekend, en dient hier dus besproken te worden. Zij is van Weisman, en staat bekend als germinaalselectie. i) Zelf noemt hij zijne theorie ,die konsequente Durchführung des Selektionsprinzips durch Uebertragung desselben auf die inzwischen erschlossenen letzten Lebenselemente der Keimsubstanz." Het kiemplasma denkt hij zich samengesteld uit kleinste levenseenheden, „determinanten" geheeten, te zamen een systeem vormend, dat in wisselend evenwicht verkeert. Door verandering in voeding (passive Nahrungssehwankung) nemen sommige determinanten toe, andere af (plus en minus variaties). De zichtbare variaties van het volwassen individu, vinden haren grond in de quantitatieve veranderingen van de determinanten. ,Wir erschlossen den Vorgang der Germinalselektion auf Grund der Annahme, dass die Ernahrung aller Teile und Teilchen des Körpers Schwankungen ausgesetzt ist, also aucb die der Determinanten und Biophoren des Keimplasmas. Wir sahen in den daraus resultierenden Veranderungen dieser letzten und kleinsten Einheiten des Keimplasmas die letzte Wurzel der erblichen Variation, also die Grundlage aller Umwandlungen, welche die Organismenwelt im Laufe der Zeiten pingegangen ist und noch eingeht." Bd. I l l pag. 127—128. ,Auf der durch die Zufalligkeiten der Nahrungszufuhr bedingten ungleichen Ernahrung der Determinanten seheint mir nun in letzter Instanz die individuelle erbliche Variabilitat zu beruhen." pag. 99—100. Deze variaties ontstaan dus toevallig, spontaan, onafhankelijk van de buitenwereld. ,Darin gerade liegt die hohe Bedeutung dieses Kraftespiels im Keimplasma, dass es ganz unabhangig von den Beziehungen des Organismus zur Atlssenwelt Variationm schafft pag. 101. Aan de germinaalselectie wordt dan toegeschreven inzonderheid allerlei erfelijke misvormingen en defecten, (vroeger en ook nu nog

1) A. Welsman, Vortrage über Deszendenztheorie, 2e Aufl., 2ter Band.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen