1948 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 14

^

I een uur vroeger dan anders voor zijn gebed placht op te staan? Wanneer de arts zich dagelijks geestelijk fris houdt en de tot hem komende patiënt als één gehele mens ziet, dan zal hij er van tijd tot tijd toe komen om ,,dépasser Ie cas pour étudier la personne". En dit behoeft geen hele preek te worden; een enkel woord te rechter tijd kan wonderen doen. Herhaaldelijk hoort men dat een a.h.w. terloops weggeworpen woord, dat de spreker zich zelf niet meer herinnert, voor de ander als een lont in het kruit is geweest. En dan blijkt dikwijls dat de patiënt, waarvan men dat het minst verwacht, het meest vatbaar is voor een geestelijk woord. Dit kan men niet altijd aan anderen, een geestelijke b.v. overlaten. Er zijn n.l. een groot aantal mensen die van een predikant niets willen weten, die onmiddellijk kopschuw worden als men daar over spreekt, maar tegenover welke de medicus vaak een unieke kans heeft mits hij in staat is het essentiële, het levende van het geloof hen te tonen. Ik denk hierbij aan een eenvoudige visser die daags na zijn thuiskomst van zee zijn zoon in een groot ziekenhuis opzocht die tijdens zijn afwezigheid doodziek geweest was en nu aan de beterende hand was. De zoon lag op een grote zaal en de vader mocht in dit geval reeds des ochtends, buiten het bezoekuur zijn zoon bezoeken. Nadat hij een tijdje, met zijn pet op, aan het bed had gezeten, nam hij zijn pet af en ging hardop met zijn zoon bidden. De mannen op de zaal, ruwe gasten, die spottend lachten als ze een geestelijke zagen, werden stil en zeiden later tegen elkaar: ,,mot je zo'n vader hebben". Het eenvoudige gebed van deze visser wekte een sterkere reactie dan 10 preken gedaan zouden hebben. Het spreekt vanzelf dat T o u r n i e r niet bedoelt van elke arts een would be geestelijke te maken. Als men een patiënt in zijn nood maar niet alleen laat; hoe vaak zien we ook op geestelijk gebied de priester en de leviet voorbij gaan en de barmhartige Samaritaan de helpende hand uitstrekken. Vaak zal men dan later de hulp van een geestelijke of een psychiater niet kunnen ontberen. Doch ook hierbij zij men voorzichtig; menig psychiater is een volkomen leek op het gebied van het religieuze en menig predikant mist elke psychologische scholing. Het voornaamste is te beseffen dat er buit enhet gebied der organische ziekten en vaak naast en 'innig verbonden met dit gebied een soort niemandsland bestaat, waarin dokter, psychiater en geestelijke elkaar moeten vinden. Zo ziet T o u r n i e r ook geen controvers tussen psychoanalyse en zielszorg, mits meii zich de grenzen van elk maar bewust blijft. De psychoanalyse legt de diepere oorzaken van neurotische symptomen, die vaak in het verre verleden terug liggen, bloot, maar mist de kracht die nodig is om na het herkennen der oorzaken, de patiënt in staat te stellen de symptomen te overwinnen. Die kracht wordt vaak in het geloof gevonden. Dit is dan ook de reden dat de knapste anMyse herhaaldelijk steriel blijft, wanneer daarop een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen