1959 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 15

DE PSYCHOLOGIE VAN HET DOOFSTOMME KIND

3

op de slaapkamer zijn, vi^orden rustiger als zij de geluiden van de andere huisgenoten horen. Het geluid doet ons ergens „bij-zijn", ook bij datgene, wat niet onmiddellijk in onze buurt is. Maar het geluid doet meer. Het is dynamisch van aard en het brengt de mens tot bewegen. Het brengt zijn gevoelsleven in beweging, maar het lokt ook lichaamsbewegingen uit. Het geluid als signaal prikkelt de mens — maar ook het dier — tot waakzaamheid, eventueel tot verdediging. Het rythmische geluid prikkelt tot rythmische bewegingen. Rythmische geluiden hebben een grote invloed op het emotionele leven (Rock and Roll). En tenslotte: het geluid van de stem prikkelt tot beantwoording door middel van de stem. Wanneer iemand iets tegen ons zegt, kunnen wij „onze mond niet houden", en beginnen wij te spreken. Niet alleen het horen van de stem van anderen, maar ook van zijn eigen stem, zet bij het horende kind de spraakontwikkeling in gang. Het dove kind blijtt stom omdat het deze geluidsindrukken niet krijgt. Wanneer het geluid dan zo'n belangrijk contactmiddel is tussen mens en wereld, moet het ontbreken van dit contactmiddel op de geestelijke ontwikkeling van het kind invloed hebben. Stirnimann *), een Zwitsers kinderarts, die veel onderzoekingen heeft gedaan over de gedragingen van de zuigeling, heeft opgemerkt dat de zuigeling van enkele weken oud, de stem van zijn moeder herkent uit de stemmen van andere vrouwen. Als dit zo is, betekent dit dus dat de jonggeborene al heel vroeg in een acustische verbondenheid met de moeder leeft en dat de moederlijke wereld voor hem gevormd wordt door tast-, visuele-, olfactorische- en acustische prikkels. We nemen op goede gronden aan, dat deze indrukken aanvankelijk diffuus met elkaar versmelten tot een zekere totaalindruk en dat ze als het kind ouder wordt, geleidelijk aan meer gedifferentieerd en meer geleed worden waargenomen. Bij de „oervoorstelling" van dr moeder behoort het acustische en dat is zeker niet het minst belangrijke, omdat het een biologisch signaal betekent. De stem van de moeder is het signaal voor de voeding. Vandaar dat het begrijpelijk is dat deze al vroeg wordt waargenomen en dat de baby aanvankelijk op andere acustische prikkels weinig of niet reageert. In de moeder-kindrelatie speelt dus het geluid van meet af aan een belangrijke rol. Bosshard 5) merkt op, dat door het ontbreken van de acustische relatie met de moeder, de oervoorstelling van de moeder onvolkomen moet zijn en dit moet op de geestelijke ontwikkeling van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen