1964 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 51

GENEESKUNDIGE HULP ONTWIKKELINGSGEBIEDEN

31

Nu ik toch langs een omweg weer even bij die inheemse geneeskunst ben aangeland, wil ik gaarne nog de vraag opwerpen; Staat zij waarlijk antagonistisch tegenover onze westerse geneeskunde, en zo ja, in hoeverre? Daar „de geneeskunde" ondenkbaar is zonder enerzijds hare beoefenaren en anderszijds de hulpzoekende zieken, verdient het de voorkeur te trachten bovenaangehaalde vraag te beantwoorden van uit het standpunt van beide genoemde groepen afzonderlijk. Wat dan ten eerste de beoefenaren van de inheemse geneeskunst betreft: deze zullen aanvankelijk wel altijd de moderne westerse geneeskunde vijandig bejegenen, aangezien zij al gauw zullen ervaren dat die machtiger is dan de hunne, zodat zij hun, populair gezegd, „klanten gaat kosten". Deze vaak latente vijandigheid staat de introductie van nieuwe maatregelen op het gebied van de volksgezondheid vaak danig in de weg; de medicijnman beweert bijvoorbeeld dat opneming in het nieuwe hospitaal gevaarlijk is, omdat de dokter de patiënt daar bloed zal aftappen met het doel dit op te drinken; dat een nieuw geneesmiddel gegeven wordt met de bedoeling de lijder te vergiftigen, enzovoorts. De ongeschoolde vroedvrouw zal pogen met alle haar ten dienste staande middelen de zwangeren af te houden van een bezoek aan haar jongere, goedgeschoolde collega, door het rondstrooien van verdachtmakingen en door een beroep te doen op de door de tijd geheiligde, doch in onze ogen vaak funeste, tradities. Dit is de oorzaak, waardoor soms de met veel enthousiasme gebouwde rimboeziekenhuisjes aanvankelijk leeg blijven staan, en waardoor de op staatskosten deugdelijk opgeleide vroedvrouw vaak jaren vrijwel zonder werk blijft. Dit stelt de lijdzaamheid van de vertegenwoordigers der nieuwe geneeskunde vaak op zware proef en soms oogsten zij nimmer, wat zij gezaaid hebben. Maar in andere gevallen blijkt het wel mogelijk om het geschetste antagonisme op den duur te doen verdwijnen, namelijk door de vertegenwoordigers der inheemse geneeskunst zoveel mogelijk in te schakelen in het geheel der moderne geneeskundige voorzieningen. Dit wordt bijvoorbeeld op vele plaatsen in de wereld gedaan bij de uitbreiding der verloskundige voorzieningen: aangezien men niet op korte termijn een leger goedgeschoolde vroedvrouwen uit de grond kan stampen, neemt men dan genoegen met spoedcursussen voor de ongeschoolde vroedvrouwen „oude stijl", waarbij de weinige geschoolde vroedvrouwen dan als consulenten voor moeilijke gevallen optreden. Op die wijze wordt hier en daar een vruchtbare samenwerking verkregen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen