1968 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 84

60

DE „ONTOEREIKENDHEID" DER GENEN

overdracht DNA > eiwit geschiedt via een code-systeem, waarbij de 4 bouwstenen van het DNA betrokken zijn. Het DNA is n.l. ook een macromolecuul, waarvan de 4 verschillende bouwstenen een lineaire rangschikking vertonen. Laatstgenoemde rangschikking in het DNA bepaalt de volgorde van de aminozuren in het eiwit. Daar er slechts 4 verschillende bouwstenen of nucleotiden in het DNA voorkomen maakt de genetische code gebruik van groepjes van drie van deze nucleotiden. Men spreekt van een tripletcodering en door het werk van Khorana en veel anderen is deze codering met behulp van groepjes van 3 nucleotiden geheel komen vast te staan. Hieruit volgt dat voor' de assemblage van 200 aminozuren tot een eiwit van gemiddelde grootte een DNA-fragment van ongeveer 600 nucleotiden nodig is. In feite heeft de natuur de opslag van genetische informatie op een extra veilige basis gesteld doordat elk DNA-molecuul uit twee ketens bestaat. De beide ketens zijn complementair ten opzichte van elkaar, wat hun informatie, d.w.z. hun nucleotide-volgorde betreft (vgl. 5-9). Dit betekent dat een DNA-fragment van 1200 nucleotiden correspondeert met een eiwit van 200 aminozuren. Zulk een DNA-molecuul heeft een molecuulgewicht van ongeveer 400.000 en een lengte van ruim 2000 A, of 200 mw. Vele virvissen hebben voor hun vermeerdering binnen de levende cel slechts enkele typen eiwitten nodig. Het blijkt dat hun genetische materiaal voldoende is om deze eiwitten te coderen. De levende cel is uiteraard veel gecompliceerder dan een virus, ook al hebben we te maken met een primitieve bacterie-cei zoals voorkomt in onze darmflora. Gaan we er echter van uit dat deze bacterie-cel 5000 verschillende eiwitten van gemiddelde grootte bevat, dan dient deze cel begiftigd te zijn met een DNA-molecuul dat een molecuulgewicht bezit van ongeveer 5000 X 400.000 = 2 X 10'' en een lengte van ongeveer 5000 X 2000 A = 10^ A = 1 mm. Fysische metingen hebben aangetoond, dat de afmetingen van het chromosoom van de darmbacterie Escherichia coli inderdaad van deze orde van grootte zijn (9). Cellen van hogere organismen zijn uiteraard weer gecompliceerder dan de bacterie-cel, maar de hoeveelheid DNA van b.v. een levercel is ook veel groter. De totale lengte van alle DN A-moleculen in één celkern van de mens is ongeveer 1 meter. De fysische metingen tot nu toe verricht aan DNA van verschillende herkomst, hoewel nog geenszins volledig, wekken voorshands geen twijfel aangaande de toereikendheid van de genetische informatie die in deze macromoleculen is opgeslagen. De uitspraak

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen