1971 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 220

BOEKAANKONDIGING

168 2

DE EVOLUTIELEER VERSUS DE HISTORIA M E D I C I N A E IN DE MEDISCHE OPLEIDING

Het ietwat onbehaaglijke gevoel dat de aankomende jeugd met de evolutie-hypothese als met een volkomen vaststaande en bewezen theorie wordt geïndoctrineerd, bekruipt soms ook medisch-historici, die dan met een zekere afgunst vaststellen, hoe weinig oog men heeft in de artsenopleiding voor het nabije verleden der geneeskunde, waarover veel met zekerheid bekend is, dat aan de medische studenten wordt onthouden. In het nummer, dat de World Medical Journal verleden jaar bijna geheel wijdde aan het onderwijs in de geschiedenis der geneeskunde in verschillende landen, trof ik een rake opmerking aan van een Zwitsers medico-historicus, die ik hier gaarne in cursieve letters doorgeef: „Medical and other students are taught to think in terms of Evolution (with a capital E!) - a process of which very little is, and ever will be known with certainty, but which is supposed to explain perfectly why man is jidst what he is, with all his biological, psychological and even social characteristics and oddities. On the other hand the much less remote historical evolution of medicine, about which a good deal of solid knowledge is available is still neglected by medical faculties in many countries".^ G. A. LINDEBOOM

' Huldrich M. Koelbring, Bazel in World Med. J. 17 (1970), 3, 49-50; The Teaching of Medical History.

oekaankondiging Prof. dr. ir. H. van Riessen, Wijsbegeerte. Kampen, I. H. Kok N.V., 1970, 13,5 x 21 cm^ biz. 224, ƒ 16,95. „Nu de tweede druk van „Op Wijsgerige Wegen" is uitverkocht" — aldus begint de schrijver zijn ,,Tfn geleide" — „leek het mij gewenst het boek te herschrijven, uit te breiden en onder leen nieuwe titel uit te geven." — „Het herschrijven heelt niet de betekenis, dat mijn opvattingen op hoofdpunten gewijzigd zijn." — „De algemene opzet is echter behouden. Het is een boek over de systematische wijsbegeerte en dus niet over de geschiedenis der wijsbegeerte. Als zodanig wil het een uiteenzetting zijn van een christelijke wijsbegeerte." — Wat de algemeenheid betreft, laat het zich dus enigszins vergelijken met „Filosofische oriëntatie, een inleiding

in de wijsbegeerige problematiek" van Van Peursen; wat het zich richten op een christelijke wijsbegeerte aangaat, met „De Wijsbegeerte der Wetsidee, Proeve van een christelijke filosofie" (deel 16 in de reeks „Christelijk Perspectief, Redactie dr. J. Stellingwerft) van L. Kalsbeek. — Even verder zegt de schrijver (blz. 6) „De christelijke wijsbegeerte in dit boek uiteengezet is de wijsbegeerte der wetsidee. Zij is opgebouwd door Dooyeweerd en Vollenhoven." — Het is misschien goed in dit verband te citeren wat de schrijver op blz. 119 zegt „In Dooyeweerd's ontwikkeling is de idee van de kosmische tijd tot steeds meer aanzien gekomen, zodat zij thans in zijn conceptie de eerste plaats inneemt, terwijl de wetsidee die deze plaats aanvankelijk innam, gaandeweg op het tweede plan is gekomen" met daarbij de noot „In zijn afscheidsrede zegt Dooyeweerd zelfs.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen