1971 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 230

174

VERSCHUIVINGEN IN DE PSYCHIATRISCHE DIAGNOSTIEK

men het weet krijgt deze diskwalificatie ook nog een politiek tintje via het ruimtelijk schema van de links-rechts oriëntatie. Van verschillende kanten is dan ook gepleit voor een ,,antipsychiatrie" (COOPER). In „Wie is van hout?" — een recente, autobiografisch gekruide bestseller van FOUDRAINE — krijgt de psychiater van de oude stempel alle gelegenheid om zich te identificeren met de dolle houthakker. Wat voorzichtiger geformuleerd zijn de uitspraken van anderen, die er naar streven om de geijkte schema's te vervangen door sociale modellen (TRIMBOS), die een beter inzicht beogen te verschaffen in de pathogenese van psychische stoornissen. In dat kader ligt het voor de hand dat bij de opsomming van pathogene voorwaarden de nadruk steeds meer komt te vallen op een verziekte samenleving. Directieven tot een verandering van de maatschappij krijgen in het therapeutisch gamma dan ook een vooraanstaande plaats. Dat het huidige klimaat in onze cultimr een dergelijke stellingname heeft bevorderd, zal wel niemand willen betwijfelen. II. Het nu volgende overzicht van de historische ontwikkelingsgang van de psychopathologische beschouwingen over de endogene psychosen wil in de eerste plaats duidelijk maken hoezeer de telkens veranderende opvattingen over de psychiatrische diagnostiek verankerd zijn in een steeds wisselend denkklimaat dat kenmerkend is voor een bepaalde socioculturele situatie. Opmerkelijk is daarbij dat vrijwel iedere nieuwe ontwikkeling tendeert tot de verabsolutering van allerlei nog onbewezen hypothesen en modellen. Daarmee heeft vrijwel elke ,,school" echter voortijdig de doodsklok geluid over het eigen systeem en de weg vrijgemaakt tot de bloei van nieuwe richtingen. Deze maken niet zelden op een stormachtige wijze hun entree. De geschiedenis van de psychopathologie der endogene psychosen moge ertoe bijdragen om ook de eigentijdse opvattingen te behoeden voor demagogie en absolutisme, opdat er ruimte blijft voor toetsing en correctie in een empirisch-wetenschappelijke benadering. De deemoed, dit inherent is aan een dergelijke attitude effent het pad tot de verwondering die volgens een oeroud principe het begin(sel) is van iedere wetenschapsbeoefening. III. Aan het einde van de vorige eeuw kreeg de klinische diagnostiek in de psychiatrie langzamerhand gestalte in het nosologische systeem. Via zorgvuldige waarneming, beschrijving en samenbundeling had

I

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen