Gedenkboek van de viering van het 50-jarig bestaan der Vrije Universiteit te Amsterdam op 20-22 oktober 1930 - pagina 110

92 REDE PROF. MR. D. P. D. FABIUS.

Het leven der studenten, dat zeker ook destijds niet feilloos was,

stond toch veelszins op hoog peil, en was met de hoogleeraren,

zonder onderscheid van faculteit, steeds in nauw contact. Intusschen

misten de studenten in de theologie, die de overgroote meerderheid

der leerlingen vormden, alle uitzicht op eenen kansel ')• BEETS had

in 1854 geschreven: „Naast de theologische faculteiten aan onze

hoogescholen, welker opheffing wij niet wenschen, zij er plaats

voor privaat-inrichtingen en privaat-docenten; in de kerk vrage

men niet allereerst waar, maar wat hare aanstaande leeraren hebben

geleerd." 2) Thans echter zweeg hij. En de Vrije Universiteit achtte

zich niet geroepen, in dit opzicht steun te bieden; dat lag buiten

haren kring. Maar die onzekere toekomst deerde toch in het minst

de opgewekte stemming niet. Ja, aan die eerste jaren der Universi-

teit, waarin ik ook in nauw verkeer mocht leven met mijne ambt-

genooten, den gemalen KUYPER, uit wiens rijken geest het frissche

bronwater steeds stroomde, en wiens snelheid van werken aan het

ongelooflijke grensde s); den edelen, altijd hoffelijken RUTGERS, man

van streng logisch denken, van de grootste nauwkeurigheid en

van uitgebreide kennis, die hij gaarne ten dienste stelde van elk,

die hem zocht; den wijsgeerig aangelegden WOLTJER, die met bij-

zonderen eenvoud vele vakken beheerschte, en wiens schouders,

') Echter zoude destijds een student, wien was voorgehouden, dat hij op geenen

kansel rekenen kon, geantwoord hebben, dat dan nog wel een steenhoop dienen

kon, om van daar de dierbaarheid van JEZUS CHRISTUS te verkondigen.

') Ernst en Vrede, tweede jaarg., blz. 416. De Nederlander (van GROEN VAN

PRINSTEREE), no. 1313, verklaarde, dit met genoegen te hebben gezien. Over de be-

schouwingen, die het stuk van BEETS, waarin de woorden voorkwamen, in De

Nederlander heeft uitgelokt, zie men mijn Kerkelijk leven, (1916), blz. 33, noot 1.

3) Van Dr KUYPER'S werkzaamheden buiten de vacanties meen ik het volgende

te kunnen melden. In de morgen-uren was hij volstrekt ontoegankelijk. Drie dagen

per week — Dinsdag, Woensdag en Donderdag — gaf hij 's middags van 2—4

nur college. Ofschoon hij tusschen 12'/2 en 2 uur zijne Standaard-proeven had

moeten corrigeeren; zaken afdoen, die in de morgenuren waren,gekomen; „koffie-

drinken", en te voet was gegaan naar het Universiteitsgebouw, dat op een half

uur afstands van zijne woning (Prins Hendrikkade 179) lag, — was hij daar toch

steeds vóór 2 uur, gansch rustig aanwezig. Voorts eindigden de colleges vaak

later dan daarvoor was gesteld. Gemeenlijk had Dr K. daarna nog het een of

ander in de stad te doen, zoodat hij in den regel — van een tram maakte Dr K.

weinig of geen gebruik — tegen 6 uur thuis kwam voor het middagmaal. Daarbij

was hij naar mijne ervaring zeer op dreef. Na den maaltijd zag Dr K. de avond-

bladen i n ; gebruikte hij een kop thee en ging dan u i t ; ook voor het afleggen van

bezoeken en het doen van zaken. Zoo heeft hij in 1898 op zijne avondwandelingen

bezorgd de huisvesting van de vreemde journalisten bij het aanvaarden van de

regeering door de Koningin.

De Vrijdag was, voorzoover niet door examens of Senaatsvergaderingen bezet,

gewijd aan zijn Encyclopaedie, totdat dit werk gereed was.

De Zaterdag bleef beschikbaar voor bezoeken en vergaderingen buiten de stad.

Van iedere vacantie was Dr K. gewoon een deel buitenslands door te brengen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen