De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 87

PROF. DR J. F. KOKSMA 77

merkt te verlaten. Na een dergelijke avontuurlijke reis stond, op

een vroegen zomerochtend in 1944, J. C. de Vos met een vriend,

zwart als een neger voor de woning van Prof. G. J. Sizoo, waar

hij met open armen werd ontvangen, te meer omdat dit zijn tweede

ontvluchtingspoging was: bij de eerste was hij aan de grens ge-

snapt en naar een „Erziehungslager" opgestuurd.

Helaas is de vreugde over al deze heuglijke ontsnappingen niet on-

vermengd, want op den achtergrond van ons bewustzijn, houden

we ons steeds bezig met die gevallen, waar de afloop minder ge-

lukkig was. Ik zeide reeds, dat onze bevrijding duur gekocht is;

en ook onze Universiteitsgemeenschap heeft haar dooden.

Van onze Directeuren verloren we Dr H . Colijn, van onze Cura-

toren Ds. T. Ferwerda, van onze hoogleeraren Prof. Dr H . H .

Kuyper en Prof. Mr V. H . Rutgers. Hunne nagedachtenis is in den

Senaat officieel geëerd en het blijve den Rector Magnificus voor-

behouden, hen in breeder kring te herdenken, evenals de studen-

ten, die vielen. Beperken wij ons hier tot de eigen faculteit.

Op 9 Augustus 1944 werd gefusilleerd Lodewijk van Duuren uit

Dordrecht, gearresteerd op grond van velerlei illegalen arbeid, on-

der anderen in het kader van „Trouw". Niemand, die dezen ten-

geren, bleeken, eenigszins frêle uitzienden jongen man ontmoette,

zou in hem bij den eersten oogopslag den verzetsman vermoeden.

Wie hem nader leerde kennen in zijn scherp critisch intellect, zich

uitend tezamen met een tikje zachte, doch doordringende ironie,

raadde echter spoedig de buitengewone wetenschappelijke moge-

lijkheden, die in van Duuren lagen besloten. Maar pas hij, die in

een meer intiem gesprek doordrong tot de emotioneele drijfveeren

van dit jonge leven, beseft ten volle, hoe dit werd gedragen door

een innig geloof en ziet den waren achtergrond ook van zijn ver-

zetswerk. Zijn nagedachtenis zal bij docenten en studenten onzer

faculteit in hooge eere staan.

Eerst gisteren bereikte ons het ontstellende bericht, dat op 7 April

1945 de student Hobbes Dijkstra uit Bellingwolde met zes andere

jonge Binnenlandsche Strijders is gefusilleerd. Als Sectiecomman-

dant voerde hij met zijn makkers verantwoordelijken vervoers-

arbeid van Groningen naar Holland en vice versa, via het IJsel-

meer, uit. H u n dood komt naar de vader schrijft, op rekening van

een N.S.B.-er, die hen heeft verraden. In een afscheidsbrief heeft

Dijkstra uitgesproken, den stap naar het ondergrondsche werk wel-

bewust te hebben gedaan in de overtuiging, daarmede zijn dienst

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen