Vijfenzeventig jaar Vrije Universiteit - pagina 110

overeenkomst tussen de Vereniging voor hoger onderwijs op Gerefor-

meerden grondslag en de voorlopige synode van Ned. Geref. kerken

tot stand, rakend de theologische faculteit der Vrij'e Universiteit. Drie

deputaten der synode zouden toezicht houden op het onderwijs en de

examens der theologische faculteit, advies geven bij de benoeming van

hoogleraren in de theologie, waar tegenover stond dat de V.U. haar

doctoren bij de kerkelijke examens vrijgesteld zag van het onderzoek

naar hun wetenschappelijke bekwaamheid.

Ziekte en dood gingen de V.U. niet voorbij. Het eerste lustrum kon

20 October 1885 niet gevierd worden, wijl kort daarvoor de directeur

Esser was overleden en daags tevoren de begrafenis plaats had van de

eerste student, die de V.U. door de dood ontviel. In 1893 overleden twee

der meest vooraanstaande oprichters: Elout en Keuchenius. Bescheiden-

heid had Elout geboden elke officiële titel van de V.U. af te slaan. Maar

meer dan iemand gold hij, leerling van Bilderdijk, als beschermheer

der V.U. O p de jaarvergaderingen werd hij geacht als een vader te

midden zijner kinderen. Keuchenius was voorzitter van curatoren en

had ook overigens in de Vereniging — vooral bij de propaganda —

een vooraanstaande plaats ingenomen.

In 1894 kon Kuyper, door ernstige ziekte getroffen, geruime tijd geen

college geven. Men durfde zich nauwelijks af te vragen, wat er van

de V.U. in deze jaren van moeilijke groei zou worden, als hij zou komen

te sterven. Gelukkig bleef de V.U. deze slag bespaard.

In dezelfde tijd werd ook Professor de Hartog ernstig ziek. In 1895

schreven de artsen voor, dat hij algehele rust moest houden. Enkele

dagen later schonk de Here deze sympathieke hoogleraar, vertrouwde

der studenten, de eeuwige rust.

Zo kende de V.U. haar eerste drie lustra ernst en gemoedelijkheid,

stage arbeid en stille groei.

Toen trof haar de tweede grote slag in haar bestaan: het conflict-

De Savornin Lohman.

8 HET ONTSLAG VAN PROF. A. F. DE SAVORNIN LOHMAN

Toen Prof. J. Woltjer bij het vijf en twintig-jarig jubileum der Vrije

Universiteit een herdenkingsrede uitsprak, memoreerde hij slechts zeer

in het kort de pijnlijkste episode uit die eerste kwart eeuw: het ontslag

van Prof. Lohman. Ik kan, zei hij, hier niet anders doen dan met her-

106

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen