Pionieren toen en nu. De geschiedenis van het Paedologische Institutuut in Amsterdam 1931-1989. - pagina 28
De geschiedenis van het Paedologische Instituut in Amsterdam 1931-1989
Onder het toeziend oog van Waterink (l.) in de zandbak op de
speelplaats
goed te zien waar de kinderen nu precies vandaan kwamen.
Het instituut kende in die tijd drie belangrijke 'bezoekers-
groepen'. Ten eerste waren dat de particuliere patiënten.
Deze patiënten bleven over het algemeen vrij kort, meestal
niet langer dan veertien dagen. De reden waarom zij zo
kort bleven laat zich gemakkelijk raden: ook in die tijd was
verpleging een kostbare aangelegenheid. '
Een tweede belangrijke groep werd gevormd door de kin-
deren die via Justitie naar het P.i. kwamen. Zij verbleven
gemiddeld vier a vijf maanden in het gebouw aan het Von-
delpark.
Een derde groep waren de zogenaamde 'stichtingskinderen',
d.w.z. kinderen die via Groot-Emaus, de Mr. Dr. Willem
v.d. Bergh Stichting of via 's Heeren-Loo of Loozenoord
naar het instituut kwamen. Ook gebeurde het vaak dat de
kinderen eerst in het P.i. werden onderzocht om dan later
naar één van de stichtingen te worden gestuurd. Deze
groep van kinderen bleef gemiddeld twee a drie maanden
in het instituut.
Buiten deze drie groepen was er nog een andere groep die
niet onvermeld mag blijven: er was altijd een kleine groep
kinderen die zeer lang verpleegd werden, soms zelf langer
26
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989
Publicaties VU-geschiedenis | 72 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989
Publicaties VU-geschiedenis | 72 Pagina's