Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 296

NIEUW BESTUUR VOOR DE VRIJE UNIVERSITEIT

In mei 1969 had men aan de Vrije Universiteit al de aanloop genomen naar een nieuwe

bestuursvorm. Op 7 mei was voor het eerst een zogenaamde algemene universiteitsver-

gadering bijeengekomen. Op 19 mei zette ze haar werkzaamheden voort. De ongeveer

zevenhonderd aanwezigen besloten een stuurgroep in te stellen die een ontwerp moest

maken voor een nieuwe bestuursstructuur. Uitgangspunt was het medebeslissingsrecht

van alle geledingen, die dan ook alle in de stuurgroep vertegenwoordigd moesten zijn.

De vergadering kende zichzelf de bevoegdheid toe, te zijner tijd te beslissen over de aan-

vaarding van het ontwerp.3^ Directeuren en curatoren verklaarden zich na enige aarze-

ling wel akkoord met de stuurgroep, maar niet met de voorgestelde wijze van besluitvor-

ming.37 Een aantal studenten bezette toen het provisorium, om inwilliging van alle eisen

af te dwingen. Op initiatief van Sizoo maakte de politie echter een einde aan deze eerste

bezetting.3^ De deelnemers werden hoofd voor hoofd veroordeeld tot een boete van 200

gulden. De SRVU opende een speciaal gironummer tot steun aan de voormalige bezetters.

Om al de zestig beboeten schadeloos te kunnen stellen had de inzameling 12.000 gulden

moeten opleveren. Het bleef bij een bescheidener bedrag van 400 gulden.39

Maar de stuurgroep kwam er wel, en onder voorzitterschap van de hoogleraar Stahlie

ontwikkelde ze een onverwoestbare vergaderlust. Maandenlang kwam ze om de veertien

dagen bijeen. Voor veel deelnemers was het een eerste ervaring met dit type overleg, en

dat kon hard aankomen. De hoogleraar H.K. Oosterhuis getuigde in zijn verslag aan de

senaat dan ook van 'een sfeer, die zacht uitgedrukt, moeilijk is'.^ Hij noemde vooral de

voortdurende aandacht voor formele zaken, maar het zal bij deze medicus toch ook wel

vreemd zijn overgekomen te horen dat docenten en studenten deelgenoten waren in een

proces van wederzijdse kennisoverdracht.'*' 'Weg met de bespottelijke scheiding tussen

studenten, staf en hoogleraren,' riep P. Fijn van Draat in de vergaderzaal uit; 'weg met

de afgestudeerden, weg met de monopolisering van kennis.'"t^ En die beginselen zouden

dan uitdrukking moeten krijgen in een universitaire bestuursstructuur.

Geen wonder dus, dat de stuurgroepleden het niet met elkaar eens werden. Ze legden

aan de universitaire gemeenschap drie modellen voor, met oplopende graad van demo-

cratisch gehalte. Een autocratisch model A was afkomstig van Dengerink, de secretaris

van curatoren. Model c, door de studenten aanbevolen, ging uit van het beginsel dat ie-

der, ongeacht rang of positie, over één stem beschikte, naar de toen veelgehoorde leus:

one man, one vote. Model B lag daartussenin, en werd gesteund door de meeste vertegen-

woordigers van de andere geledingen.« De stuurgroep schreef vervolgens een referen-

dum uit, en stelde de uitslag vast op basis van het beginsel one man, one vote. Dat lever-

de een klinkende overwinning op voor het studentenmodel. Directeuren besloten echter

na rijp beraad de stuurgroep te berichten dat het principe van één stem de man onaan-

vaardbaar was. Langs die weg zou de hele verantwoordelijkheid bij de studenten komen

te liggen. Zolang de Vereniging nog niet geraadpleegd was, konden directeuren trou-

292 EEN HOEKSTEEN IN HET VERZUILD BESTEL

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen