Voor bepaalde tijd. Lustrumboekje Faculteit der Letteren 2005 - pagina 56
Voor bepaalde tijd
mijn jaargenoten bij de studie Nederlands was lid van een van de
disputen van het VU-corps of van het meisjespendant daarvan. Zo
ook ik. Ik denk dat op dit punt vanaf de late jaren zestig heel veel
veranderd is. Als die verenigingen later al een rol speelden, dan
merkte je dat - nu spreek ik als de docent die ik vanaf 1969 was
- aan de omgang tussen de studenten nauwelijks meer. De vaak
bloeiende en actieve sociale verbanden die ik zich met tussenpo-
zen - er waren ook wel eens dorre tijden - telkens weer heb zien
ontwikkelen binnen de kring van de studenten Nederlands, binnen
het eigen jaar zo goed als in een wat ruimer geheel, behoren tot
het beste van mijn herinneringen. Daartegen steekt wat ik op dit
punt in mijn eigen studietijd heb meegemaakt bleek af. Nu geeft
een jaar van twintig of dertig studenten - of zestig, want die tijd
hebben we ook gehad - natuurlijk meer gelegenheid tot een proces
Margaretha H. Schenkeveld van sociale agglutinatie dat ergens in die groep op gang komt, dan
met lint van WSVU het geval is bij een jaar van vier of vijf studenten, of zelfs bij een
m 1959. groot jaar van negen. En natuurlijk ging het ook bij de bloeiende
perioden waar ik zo tevreden naar omkijk maar om een niet eens
zo groot deel van de studenten. Maar dat actieve deel bracht dan
wel een beweging op gang die haar gevolgen had tot in de kwali-
teit en de vitaliteit van de studie toe.
Nu weer Redbad Fokkema, via dat corps. In september 1960 heb ik
een aantal mensen leren kennen die nog steeds een grote rol spe-
len in mijn leven. Redbad ontmoette ik in de groentijd. Hij was lid
van een dispuut waarin ook mijn broer had gezeten en ik had zo
gedacht dat ik daar dan ook maar in moest. Op de een of andere
manier heb ik toen een halve dag vastgezeten in het huis van dat
dispuut. De jongen van 22 - ik was i 7 - uit de zijzak van wiens
colbert een nummer van Maatstaf omhoog stak (zou dat bewuste
styling zijn geweest?) en die met mij in dat groenverblijf een praat-
je maakte over dat nummer van Maatstaf, waarbij ik erg mijn best
deed om niet door de mand te vallen - dat was Redbad. Hij had
twee jaar psychologie gestudeerd, was een zoon van de hoogleraar
Fries en Cothisch aan onze faculteit, en was door kennisname van
tijdschriften als Maatstaf- ik meen dat zijn vader daarop was ge-
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005
Publicaties VU-geschiedenis | 74 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005
Publicaties VU-geschiedenis | 74 Pagina's