Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 403

delijk waren voor de goede naam van de Vrije Universiteit.33^ Het College van Bestuur,

het verenigingsbestuur en het College van Decanen achtten deze argumenten niet vali-

de, en de benoeming ging dan ook door. De Kamper hoogleraar J. Douma kwam de nieu-

we stoel bezetten. De hele gang van zaken herinnert enigszins aan het verzet van de theo-

logische faculteit tegen de komst van Schelhaas en Arntzen als privaat-docenten in de

jaren zeventig. We streven hier pluriformiteit na als een groot goed, zei UR-lid W.T.G.

Haan, en daarom kunnen we geen mensen accepteren die dat niet doen.33? Ook dat lijkt

veel op de affaire-Schelhaas en Arntzen.

Sindsdien was de theologische faculteit nogal veranderd. 'De Vrije Universiteit heeft

veel van haar oude glans verloren,' aldus het nogal strenge oordeel van de in 1989 opge-

treden verkenningscommissie theologie; dat ze niettemin toch een redelijke publicatie-

score haalde, was te danken aan een kleine groep zeer productieve onderzoekers. Een

gunstige beoordeling kregen kerkgeschiedenis, informatica en ethiek.34 Eén nieuweling

dus, de informaticus E. Talstra, tussen twee coryfeeën: Augustijn, die in 1986 een bio-

grafie van Erasmus in het licht zond - geflankeerd door Ulrich Gablers biografie van

Zwingli - en Kuitert, die voortging de christelijke traditie op haar deugdelijkheid te

onderzoeken. Stap voor stap verwijderde hij zich van zijn oude uitgangspunten. In Het

algemeen betwijfeld christelijk geloof (iggz) ontkende hij het bestaan van geopenbaarde

waarheden. In Over religie (2000) verwierp hij de voorstelling van God als persoon.

Sindsdien schreef hij dat woord met een kleine letter.3+'

Al die verschuivingen in het denken van één hoogleraar bevestigen, dat vrijzinnige

theologie de neiging heeft snel te verouderen. Kuiterts tijd is voorbij, oordeelde W. Sto-

ker, de laatste redactievoorzitter van het intussen opgeheven Gereformeerd Theologisch

Tijdschrift; 'nu is er weer meer aandacht voor de eigen aard van de christelijke ethiek'.3't2

Zo slingerde de pendel naar de rechterzijde. De godsdienstsocioloog G. Dekker consta-

teerde het bij zijn afscheid in 1996. In de jaren zeventig waren de studenten van de theo-

logische faculteit zeer kritisch. De kerk moest zich in dienst stellen van een maatschap-

pelijk doel, de radicale verandering van de samenleving. 'Nu zijn meer studenten

evangelisch of orthodox georiënteerd.'343 Dan zouden ze ook vragen om andere begelei-

ding. De godsdienstfilosoof H.M. Vroom was bereid met hen mee te gaan. De theologi-

sche opleiding moest weer echt christelijk worden. Dat sloot kritisch denken niet uit,

'maar de vraag is binnen welk kader er kritisch wordt nagedacht'. Docenten zouden

onderwijs moeten geven vanuit hun geloof Dat ging de nieuwtestamenticus J.S. Vos

'absoluut te ver'. Studenten moesten het materiaal ontvangen om eigen geloof of onge-

loof te verantwoorden.344

Het verschil in bedoeling is duidelijk, maar in beide gevallen staat wetenschap in

dienst van geloof Volgens de Leidse hoogleraar A. van de Beek waren geloof en theolo-

gie onafscheidelijk. 'Slechts de gelovige die God kent, kan theologische wetenschap be-

drijven. Slechts de mens, die overmand is door de goddelijke Geest, kan wetenschappe-

lijk meepraten over God. Ieder ander is óf bezig met iets anders dan theologie,

PRIVATISERING VAN GELOOF 19802005 399

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen