GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Voor bepaalde tijd. Lustrumboekje Faculteit der Letteren 2005 - pagina 21

Bekijk het origineel

Voor bepaalde tijd. Lustrumboekje Faculteit der Letteren 2005 - pagina 21

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het ei van Kuypcr en andere verhalen

Van aio's was nog geen sprake; promovendi waren meestal leraren

uit het middelbaar onderwijs die een aantal Jaren hun zomer-

vakantie opofferden om een proefschrift te schrijven. Het is wel

zo dat talentvolle VU-alumni vroegtijdig 'gespot' werden en dan

een nadrukkelijke aansporing kregen om te promoveren - op een

goede dag fietste er bijvoorbeeld iemand uit het VU-netwerk bij Je

langs om zo'n opdracht van de zittende hoogleraar over te bren-

gen. Sommige leraren speelden het inderdaad klaar om naast een

volledige leraarsfunctie van dertig lesuren en temidden van een

opgroeiend gezien binnen eenjaar of vijf een proefschrift te vol-

tooien. Als leraar kregen ze dan een aantal extra salarisperiodieken

toegekend.

Ik richt me in deze paragraaf nu op de expansie die in de Jaren vijf-

tig plaats heeft gevonden en die al in de oorlogsjaren was bedacht.

Het waren de dagen dat de aanschaf van een "tape-recorder" en de

installatie van een stencilmachine als geduchte wapenfeiten in de

verslagen werden vermeld, dat gesproken werd over een eventueel

baccalaureaat bestuurskunde van Nieuw-Guinea, en dat ook nog de

vraag gesteld kon worden hoe - anno 1960 - de titulatuur van een

ongetrouwde vrouwelijke hoogleraar, te weten hoogleraar Alge-

mene Taalwetenschap Berthe Siertsema, eigenlijk moest zijn. Het

werd dus 'Mejuffrouw'.

Hoe dit ook zij, in die jaren vijftig van de twintigste eeuw vond een

belangrijke uitbreiding plaats van het personeelsbestand van de

Letterenfaculteit. Vooroorlogse plannen probeerde men nu om te

zetten in concrete benoemingen. In 1947 mocht de Faculteit bij het

College van Curatoren een lijstje met wensen ("desiderata") indie-

nen met betrekking tot de personeelsformatie. Aangeknoopt werd

bij suggesties uit het jaar 1924, toen er op de VU-jaarver-gadering

al uitbreiding met moderne talen was bepleit. Voor Frans ("Ro-

maansche taalwetenschap") was er toentertijd al sprake geweest

van een leerstoel, maar er waren bezwaren tegen de godsdienstige

ligging van een kandidaat. In het oorlogsjaar 1944 was er een plan

opgesteld, dat blijkbaar als legger heeft gediend voor het deside-

ratastuk dat op 12 februari 1947 naar Curatoren ging. De wensen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Publicaties VU-geschiedenis | 74 Pagina's

Voor bepaalde tijd. Lustrumboekje Faculteit der Letteren 2005 - pagina 21

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Publicaties VU-geschiedenis | 74 Pagina's