GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Een handvol filosofen - pagina 265

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een handvol filosofen - pagina 265

Geschiedenis van de filosofiebeoefening aan de Vrije Universiteit in Amsterdam van 1880 tot 2012

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

4 J van der Hoeven'filosoofvan het open gesprek z6i

hoogleraar dr. K. Schilder, die in 1952 plotseling overleed. Al boeide Schilder hem

vanwege de 'breedheid van blik en persoonlijke stijl ..., het scholastiek-intellectua-

listisch karakter van diens theologie' stond hem tegen.^"* Zijn kritische houding te-

genover Schilders theologie werd versterkt door zijn toenemende belangstelling

voor de calvinistische wijsbegeerte. In de loop van zijn theologiestudie begon hij

ook met de studie filosofie in Leiden, waar prof. F.L.R. Sassen zijn belangrijkste do-

cent en prof. J.P.A. Mekkes als bijzonder hoogleraar calvinistische wijsbegeerte zijn

eigenlijke leermeester werd." Na zijn kandidaatsexamen filosofie in 1957 en zijn

kandidaatsexamen theologie een jaar later, ging hij verder met zijn filosofiestudie. In

i960 legde hij zijn doctoraalexamen cum laude af en werd hij assistent in de Leidse

Faculteit der Letteren en Wijsbegeerte - een assistentschap, van november i960 tot

oktober 1963, dat hem in staat stelde veel tijd aan zijn proefschriftstudie te besteden.

In 1963 promoveerde hij, eveneens cum laude, op het reeds genoemde proefschrift.

Zijn promotor Sassen was tijdens Van der Hoevens promotiestudie onder de in-

druk geraakt van zijn bijzondere intellectuele begaafdheid. In een gesprek met Mek-

kes had Sassen eens opgemerkt dat hij Van der Hoeven professorabel vond. Op zijn

beurt had Mekkes de jonge promovendus onder de aandacht van Vollenhoven ge-

bracht. Van der Hoeven zou een uitstekende kandidaat zijn om Vollenhoven op te

volgen voor een deel van zijn leeropdracht, namelijk de geschiedenis van de mo-

derne filosofie. In het voorjaar van 1961 had Vollenhoven zijn collega's in de sectie

Wijsbegeerte van de letterenfaculteit geïnformeerd over de suggestie van Mekkes.

Zij spraken af dat Vollenhoven rechtstreeks met Sassen contact zou opnemen om

nadere inlichtingen over Van der Hoeven te krijgen. De spoedig verkregen inlich-

tingen waren dermate gunstig, dat de hoogleraren van de wijsgerige sectie reeds in

1961 unaniem van oordeel waren dat Van Hoeven te zijner tijd voor een benoeming

aan de Vrije Universiteit kon worden voorgedragen.'^ In 1963 was het zo ver. Van

der Hoeven werd benoemd tot lector voor de geschiedenis van de moderne wijsbe-

geerte.

Het najaar van 1963 moet een drukke en bewogen periode voor Van der Hoeven

zijn geweest. Op i oktober ging zijn benoeming tot lector in, op 15 november aan-

vaardde hij zijn ambt met het uitspreken van de rede Heidegger en de geschiedenis

der wijsbegeerte en op 18 december trouwde hij met Johanna H. van der Herberg.

Nadat zijn lectoraat in 1968 was omgezet in een hoogleraarschap, hield hij voor

de tweede keer een academische rede, getiteld Op de bres voor de open discussie. Een

korte confrontatie met Karl Jaspers en Karl Popper. De vraag die hem bezighield was

of deze confrontatie kon dienen tot het verkrijgen van enig inzicht in de open, om-

vattende en radicale communicatie die de twee genoemde filosofen voorstonden.

Jaspers verlangde naar een communicatie die de gebrokenheid tussen mensen te bo-

ven zou komen. In de communicatie en de voortgang van de communicatie vervulde

de rede (Vernunft) een scharnierfunctie. De vraag was echter hoe de rede in Jaspers'

34 Van der Hoeven, die lange tijd lid was van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt), sloot zich met zijn gezm

in het eind van de jaren zestig aan bij de Nederlands Gereformeerde Kerken en in het begin van de jaren zeventig

bij de Gereformeerde Kerken

3 5 Zie 'Interview met Johan van der Hoeven', in Van der Hoeven, Filosofische reflecties, p 9

36 Zie Wijsgerige sectie (Faculteit der Letteren en Wijsbegeerte), Notulen, 18 april en 30 mei 1961, m archief

ciF, doos 70

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's

Een handvol filosofen - pagina 265

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's