GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Tweede stem.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Tweede stem.

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Terwijl Petrus nog sprak, zie, eene luchtige wolk. .. en zie, een sbem uit de wolk. Matth. 17:5; Vgl. Mare. 9:7, Liic. 9:35.

Zwaar is het in Gods koninkrijk, de overgangen te vinden. Doch zwarigheid is er ook in het vinden van den doorgang. Te weien de uren, dio voor Gods ^VeTk gesteld zijn, dat is in de ziel van Gods geroepenen de moeilijke vraag. 'Doch als de uren gevonden zijn, dan zijn zij nog niet den last .ontlh'even; dan koml het er op aan, d.at ze de uren verdtiren en de ure geven haar volle maat en toch ook niets meer dan die. Achter elk uur toch staat een tweede; en van 'de eeno stonde, die daar slaat, is er altijd de jachit naar de volgende, die komt. Dat volgende uur heeft ook zijn t-ijd, door God bepaald. Het m!ag niet zijn loop vertragen : en zijh komst mag ook niemand willen verhaasten.

Woten wij die dingen?

Ja, wij weten ze ook zeer wel; en toch', wij doien daarnaar niet. 'Wij' schtetoken aan dat ééne oogenblik van Gods uur, waairop' de klok slaal, en aan dat ééne punt van onzen weg, waar. de mijlpaal slaat, orize bij'zonderte' aandacht en we ontleenen de vreugde eraan of wel de smart van zielfbezinning en zelfherkenning. Maar als wij daarna aan de volgende oogenblikken niel geven al onze aandacht en den afstand tussohen den eenen en den anderen mijlpaal afleggen zonder bewuste gedachten, dan hebben wij' vergeten, dat iedere seconds dezelfde beteekenis, ieder punt van den weg gelijke geschiktheid heeft om ons' be brengen naar ons doel.

Dan komt de verzoeking. Is er de u.re der ellendkj ën slaat op' den weg van smarten onze voet, dan willen wij' tot het uur ' zeggen: vlied haastig - heen, en den weg wilden wij, indien wij konden, zoo gaarne verkorten. Doch, is er in onze stonden de vreu, gde en wordt ons pad het lioht gezaaid, dan zouden wii..will©n rekken .de uren, willen verschuiveri'het oogenblik, dat naar Gods wil voor de stonde, 'die volgt, moet aanbreken ter rechter tijd. En dat zou onzie zonde zijn, dat is reeds onze overtreding tegen die wet van het koninkrijk Goids, waarnaar alle ding haast heeft, schoon geen ding overhaasting duldt.

Den Christus Gods is ook de vraag voorgeleg-i, in verzoeking-en in beproeving, • of , hij wilde getrouw zijn niet alleen in het kiezen, jua.ai' ook in hel vol-dragen der uren, der tijden Gods. Als hem bij den doop die slem van boven met hooi'bara klanken het uur 'heeft geslagen, dan mag hij tot idat oogenblik van , stille overgave in gebed niet zeggen: o^, toef gij nog, gij' zijt zoo schoon. Want het onmiddellijk volgende moment is in de persing z^ner dagen niel minder gewichtig dan ftit heerlijk oogenblik. Hem drijft dan de Geest; want daar is haast als Gods uren verglijden. En in de ure der verzoeking in de woestijn" komt tot Hem de Satan oim Hém tet vragen, of Hij' .^ijn lijden niet wat in wil krimpen en van zijn ïdoik .niet de wijzers zoax .willen vooruitschuiven, j& m^^^^-

Toen weigerde de Chrisltus; Hij heeft'-'z!ijrff""üpen vol-eind, klaar en bewust.

Doch zie, straks op den beTg der verheerlijking komt tot Hem, beproevenld, de andeire vraag, oi Hij nu niel de uren wil rekken, of Hij' den slag van de donkere ure der smaxi, zoo' Hij' die kiest en kiezen blijft, niet wat verschuiven wil. Die vraag komt •tot Hem in het verschijnen van de gezanten van het henielscbe hof; Mozes en Elia, en bij hen hei licht en om hen de klaarte des hemels, hoe zou niel daarvoor Jezus' ziel gevoelig zijn? O ja, Hij kies', wel flien weg der sniarten en Hij' neemt zij'nen uitgarig te Jerusalem; oipstijgen zal Hij! nier zonder eerst neder te dalen, oiok ter helle toe. Maar wacli-len, . wachten, o Grod, is wachten ook al zonde? Hebl Gij dan altijd haast? Mag Jozua, de strijder, in vlammenden ijver tot de zon zeggen, dat ze stilstaat, en miag de meerdere JoKua, de van den slrijd vermoeide, niet op dit 'jur van vrede zeiggen: zon, sta stil, en gij maan? Is daar dan altijd de wet van Saul, den hittigen verv-dger, en van dien meerdere van Saul, dat niemand sti, l mag staan ter verpoozing, zelfs niet de zoon des • konings ?

En hoor, daar spreekt een stem-. Het is de stem van Petrus. Heere, wat treft dat, dat wij. 'hier zijn; laat ons dit oogenblik vasthouden; laat ons deze schojnheiid fixeeren; laail ons hier blijven en de wereld vergelen, en de smart vergeten en blijven staan in licht en in hemielglans! , "., ^ j.^

De beproeving en^.wde verzoeking. En. die bpide • vooj' Christus. Maar o, indien hier Christus j den lij'd v.-il rekken, en het uur, dat God Hem' stelt, weigert te ontvangen Ier rechter tijid! Zwaarder dan ooit een m'ensch gevoeld heeft, zal Hem die z'onde zijn. Eens isxer een geweest, die tot den Satan zeide:

Zoo 'k immer tot één uur m'oeht zeggen: , , Gij zijt zoo sclhoon, waarom zoo-kort? " Dan moiogl ge mij aan banden leggen, Dan worde ik in 't verderf gestort.

Maar in den meest volstrekten zin geldt v; m 'den Christus Gods dez'e gebondenlieid in woord en idaad. Indien Hij, |dé schoone ure wil beS'tendigen en verlengen, het zou dezelfde zonde Heni zijn, als wanneer Hij' in '& % wildernis Satan haid tciegegeven, toen deze Hem influisterde, wat Hij reeds wist: dat lang, lang, la, ng waren de dagen, de uren der nachten; lang, en toioh wel immers te b'ekorten, die veertig hongerdagen, die veertig nachten van vereenzaming. Want in beide gevallen zcu 'dal de ééne zonde geweest zijn tegen de persing Gods, die de historie wil voleindigen en zijn Zoon met haar op het door Hem gekozen uur, niel eerder, maar, ook niet later.

Doch Christus heeft 'den eerbied, die Hem past, voor de tijden Gods.

Nu komt de stem van den he'mel Christus verblijden en onderwijzen Zijn idiscipelen.

Christus komt zij verblijden. Ziö, Hij' heeft gekozen. Hem is gewezen ide weg der smarten, die loopt door Jerusalem en jn deze heilige stonJe, waar alles Chrisitus' zuiver-mienschelijke ziel volheerlijk toe'spreekt, strekt Hij' geen oogenblik de haiid iiit, naar het licht, vanwaar Hij' gekom'en is. Hij! is trouw in het kiezien der uren, en Gods eerste stem 'heeft Hem dat lofprij'zend gez'egid. Maar niet minder : ; s Hij getrouw in heit be "war en der keuze. Hij heeft den O'vergang gewild en in den d O'Oirgang aarzelt Hij' niet. Dietee is Goid^ geliefde Zoon, in weiken Gods welbehagen rust.

En walt u aangaat, discipelen, weet gij niet, dat ook voor u 'de stem van boven te zeggen heeft, 'w.ait u noodzakelijk is als brood? Ziie, daar is toch een gvoote weldadigheid Gods in deze stem. Toen de eerste maal bij den Joirdaan fle hemel getuigenis gaf, itoen was daar een scthare, een breede, die zag en hoorde. Maar nu zijt gijl drie in getal, en niet verder dan tot uwe ooren laat op dezen bergtop God uitbreiken Zijn sterk geluid. Is er aan den voat van den berg ook maar iemand, die hoort? Immws neen; de ellende blijft er van eon gebonden ellendige en van discipelen, die niel oiitl.)inden kunnen. Voor u, dat is voor drie, schenkt God de gralie van ©en hemelstem. Te vragen behoeft gij nu niet mleer, of de hemel ook veel wil doen voor de recht-zetting van gedachten in de zielen van discipelen van Jezus. Petrus, Simon, gij wildet in Caesarea Eïhilippi uw Meester de diinkeiheid ontzeggen en nu •wilt gij met licht zijn kleed en met vrooUjkheid zijn pad langer tooien dan God. Ga weg achiler Heim' en houd MW Meesiler niet op.

Luistert naar dé steim, die van bo, ven u in de rede valt, zóó zondig 'pn zoo dwaas is uw rede.

En' gij, die deizei jdirigen leest, herinner u, flat op' 'den wieg' van Gods Zoon tot uw verlossing de menschen het waren, die Gojds strijder voor hun vreide , 1-egenhielden. Ge zult miet schaamte belijden, dat in hiet wierk der verlossing alles van u was dwaasheid en leugen. Maar ge zult m'et vreugde 'de stem verstaan, die tot u zegt: hooi^t Hem; want niet het zien naar , zïjn licht, maar het hoo-: ren van de noodzakelijkheid , van zij'n donkeren smarlengang, idat brengt-u .toit. dö rij'phei''! van Gods voldragen uur.

En indien gij hoort, indien gij ih, 'öö"Tt naar dei stem van l, > cven en de slem van Christus, grooter clan uwe schaamilie' zal 'dan déze uwe blijdsohap' zijn.

Zoodanig een Hoogepriester, betaamt Hij' ons niet? Heeft 'u ook iets in Hem ontbroken?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 februari 1922

De Reformatie | 8 Pagina's

Tweede stem.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 februari 1922

De Reformatie | 8 Pagina's