EVEN PARKEEREN.

Verbondsleven als factor in de Wereldgeschiedenis.

Wij beleven de botsing tusschen de machtspolitiek en de moraalpoliliek. Te verwachten is, dat de moraal van de macht sterker zal blijken dan de macht van de moraal. Voor hen, die van het christendom een moraal gemaakl hebben, die moest kunnen bestaan voor het aangezicht van socialist en communist, is het een kwade tijd.

Voor hen, die wel luide roepen van het Koninkrijk, maar den Koning der Eere een Raad van State geven, waarin ïolstoï en Marx voor de constitutie moeten waken, is er geen perspectief.

Maar in deze dagen spreekt God de Almachtige weder Zijn Verbondswoord: Wandel voor Mijn aangezicht.

Het is goed, niet te leven bij kranten-angst, maar bij Schrift-geloof. Dezer dagen trof mij bijzonder de episode uit Abram's leven, die ons verhaald is in Genesis 14. Wellicht het verhaal van den éérsten Wereldoorlog.

Het is een heele parade van koningen en een aaneenschakeling van bloedige veldslagen. Tot in het dal van Siddim de beslissende slag wordt geleverd en de overwinnaars wegtrekken, beladen met buit. De tijding van de nederlaag der Kanaiinitische koningen komt tot Abram, den Nomade des g e 1 o o f s.

Op de leuze „Volk en Vaderland" zou hij niet gereageerd hebben, hij had gehoorzaamd aan een heel ander bevel: Ga uit uw land en uit uw maagschap! Voor hem was er maar één ding: Gods Verbond. En in dat ééne ding alles: zijn bezit, zijn land, zijn zoon, zijn broeder.

In de wereldgebeurtenissen van toen, treft hem dan ook maar één ding: men heeft zijn broeder geroofd! Het Verbondskind Lot is meegevoerd door de overwinnaars. Hij, die de belofte had, kan dit niet laten passeeren.

Hij treedt aanstonds op in zijn Verbonds-ambt. Vijf koningen hebben het onderspit gedolven tegen de overwinnaars. Zelfs reuzen zijn bezweken in een nutteloozen kamp tegen deze wereldmachten. Maar Abram, de Nomade, wapent zijn herders en roept zijn wapenbroeders in het geweer. Hij doet den loop der geschiedenis keeren. Lot brengt hij weder en om Lots wille al de have der Kanaanieten. En dan treedt Melchizédek op, de Koning des Vrédes! ,

Want er kan alleen vrede op aarde zijn, waaihet Verbond wordt geëerd. Is deze factor in de wereldgeschiedenis niet een zeer verwaarloosde factor, ook door de belijders?

Een belijder, voor wien het Verbond Gods niet de centrale plaats bekleedt bij al zijn beschouwingen, voor wien het niet de dynamische kracht is bij al zijn handelingen, is een uitgeleverde aan de onheilige macliten, die woeden in deze wereld. God verwekke Zich in onze dagen een volk, dat bij de belofte leeft.

Dat niet verschrikt wordt door hunlieder verschrikking, omdat het de stem heeft gehoord: Ik ben God de Almaditige.

Dat de schatten van Sodom veracht en door geen Bera rijk gemaakt wil worden, omdat het alleen wil leven uit de schatten des Verbonds. Een voetstap bezit buiten het Verbond — en de geloofskracht is weg!

Maar boven de tent van den Nomade Abram fonkelen de sterren der belofte. En waai- deze ontelbare sterren flonkeren, is geen tijd meer donker te noemen. Zoo schrijft God op het program van Zijn volk in dezen tijd: Maakt de volken Mijn onderdanen.

Bouw de muren van Sion op! Laat de luxe-Zending en de liefhebberij-Evangelisatie eens op het éérste plan komen. Vergeet de verwoeste erfenissen niet, met name niet in België en Frankrijk.

Laat uw gebeden als vurige pijlen zich uitstorten over het hoofd van den Anti-Christ. Scliakel toch alles, uw kranten, uw scholen, uw vereenigingen in, in dat ééne groote doel! Durf zoo een dwaas zijn om Christus' wil. En zoo zullen in het Volk des Verbonds alle geslachten des aardrijks worden gezegend!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen